Leonie Ossowski.jpg

Leonie Ossowski, właściwie Jolanthe von Brandenstein (ur. 15 sierpnia 1925 r. w Röhrsdorf) - niemiecka pisarka. Leonie Ossowski urodziła się w Osowej Sieni Górnej pod Wschową jako Jolanthe von Brandenstein. Jej ojcem był Lothar von Brandenstein, właściciel ziemski, matką Ruth von Ostau, lokalna pisarka. Swój pseudonim literacki zaczerpnęła od szlacheckiej rodziny Ossowskich panującej w tej wsi. 24 stycznia 1945 jej rodzina została przymusowo przesiedlona na tereny zachodnich Niemiec. Ossowski wyjechała w wieku dwudziestu lat do Hesji, następnie do Bawarii, gdzie pracowała w fabryce, sklepie, biurze i pracowni fotograficznej. W 1958 przeprowadziła się ze swoją rodziną do Mannheimu. W 1967 rozwiodła się ze swoim mężem i kontynuowała pisanie opowiadań i książek dla młodzieży. W 1970 pracowała w więzieniu dla nieletnich, co było impulsem do napisania wielu tytułów o młodzieży żyjącej na marginesie społecznym, m.in. Die große Flatter. W 1976 napisała pierwszą część tzw. "śląskiej trylogii", którą została powieść Weichselkirschen zekranizowana trzy lata później. Następnie pojawiły się Wolfsbeeren dostępne w polskiej wersji oraz Holunderzeit. Książki nawiązują do lat spędzonych w rodzinnej miejscowości autorki. W 1980 Leonie Ossowski przeprowadziła się do Berlina, gdzie mieszka do dziś w dzielnicy Grunewald. 7 września 2007 Leonie Ossowski otrzymała od ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznakę honorową "Zasłużona dla Kultury Polskiej" za wkład w pojednanie polsko-niemieckie.