67PNucleus.jpg

Komety
Obserwowane z {Ziemi} ciała pochodzące z Pasa Kuipera Otwórz słowniczekPas Kuipera - (po angielsku: Kuiper Belt) - to obszar Układu Słonecznego oddalony o 30 do 50 j.a. od Słońca (czyli poza orbitą Neptuna). W skład Pasa Kuipera wchodzi mnóstwo niewielkich ciał niebieskich - chociaż zdarzają się też większe jak Pluton czy Charon. Nazwa tego obiektu wzięła się od nazwiska Gerarda Kuipera, amerykańskiego astronoma który w roku 1950 przewidział istnienie tego pasa. Czasem można spotkać się także z nazwą: Pas Edgewortha-Kuipera co ma uwypuklać wkład irlandzkiego astronoma, ekonomisty i inżyniera o nazwisku Kenneth Essex Edgeworth, który zastanawiał się nad istnieniem pasa złożonego z małych lodowych obiektów za pasem Neptuna. I to już 10 lat przed Kuiperem. i obłoku Oorta to w większości komety. Powstają one w bardzo niskich temperaturach, a w ich skład wchodzą w większości zmrożone gazy i inne substancje. Poruszają się one po różnych trajektoriach tak, że czasami można zaobserwować ich bardzo efektowne zbliżenie się do {Słońca}. W wyniku intensywnego rozgrzewania, uwalniane są zamrożone gazy przez które przechodzą promienie słoneczne. Taką chmurę gazowo - pyłową nazwano warkoczem komety.
Do dnia dzisiejszego zaobserwowano pojawienie się około 1 500 komet, które dzielimy na dwa typy - komety krótkookresowe oraz komety jednopojawieniowe. Te pierwsze charakteryzują się tym, że obiegają Słońce w czasie nie dłuższym niż 200 lat (więc można znaleźć opisy ich pojawienia się w przeszłości). Za to komety jednopojawieniowe w pobliżu Słońca można zaobserwować tylko raz, tzn. tor ich lotu jest bardzo wydłużony, i ich ewentualne ponowne pojawienie się może zajść za 500, 5000, 50000 lat lub nawet nigdy.
Do najbardziej znanych komet krótkookresowych można z pewnością zaliczyć kometę Halley'a. Można ją obserwować co 76 lat, najbliższe pojawnienie się nastąpi w roku 2062. Została ona odkryta już na dwieście czterdzieści lat przed narodzeniem Chrystusa, i od tamtej pory obserwowano wszystkie z jej trzydziestu dotychczasowych pojawień. Jej nazwa wywodzi się od nazwiska {Edmunda Halley'a} który odkrył, że komety obserwowane w latach 1531, 1607 oraz 1682 są jednym i tym samym obiektem. Było to dowodem na to, że komety krążą wokół Słońca.
Ostatnio kometa Halley'a pojawiła się w 1986 roku, na co przygotowani byli naukowcy. W jej kierunku wysłano aż pięć różnych sond - radzieckie Wega 1 i 2, japońskie Suisei i Sakigake oraz europejska Giotto. Największy, spektakularny sukces odniosła ostatnia z nich, gdyż udało jej zbliżyć się do komety na odległość 600 kilometrów. Pozwoliło to na jej dokładne sfotografowanie i zbadanie.
budowa komety
Zasadniczo w budowie komety wyróżniamy kilka głównych elementów. Jej sercem jest kilkukilometrowe jądro składające się głównie z wody, tlenku i dwutlenku węgla czy metanu. Gdy kometa zbliży się do Słońca, to jej powierzchnia jest szybko ogrzewana, w wyniku czego zachodzi proces sublimacji - lód przechodzi od razu w stan gazowy tworząc wraz z pyłem tzw. komę. Często można się spotkać także z pojęciem głowy komety. Jest to nic innego jak jądro i koma razem wzięte. Ponadto wokół komety tworzy się swego rodzaju chmura składająca się z wodoru i pyłu. W wyniku działania wiatru słonecznego oraz promieniowania Słońca chmura ta jest skierowana w kierunku odwrotnym od Słońca i tworzy tak zwany warkocz komety.
deep impact
Deep Impact to nazwa głośnej misji NASA Otwórz słowniczekNASA - National Aeronautics and Space Administration. Jest to, założona w 1958 roku, amerykańska agencja której zadaniem jest planowanie i realizacja badań i eksploracji kosmosu. W latach sześćdziesiątych XX wieku jej głownym celem było wyprzedzenie Rosjan w wyścigu na Księżyc. Z myślą o tym opracowano i wdrożono plan Apollo, załogowych lotów na Księżyc uwieńczony w lipcu 1969 roku udanym lądowaniem modułu Eagle na powierzchni Księżyca. Poza tym NASA przeprowadziła, i nadal przeprowadza szereg badań i misji spośród których trzeba wymienić na przykład Viking, Pioneer, Voyager czy Galileo. Ponadto naukowcom z NASA udało się skonstruować prom kosmiczny, który może być wielokrotnie wysyłany na orbitę (np. Discovery). Obecnie NASA prowadzi także badania nad możliwością wysłania cżłowieka na Marsa. mającej na celu zbadanie wewnętrznych warstw komety Tempel 1. Dlaczego jednak dla naukowców komety są tak cenne? Ponieważ w ich wnętrzach znajdują się gazy i pył z przed czterech i pół miliarda lat. Można z nich odczytać wiele informacji pomocnych w udzieleniu odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób formował się wszechświat. Ponadto naukowcy dzięki tej misji będą starali się odpowiedzieć na pytanie: czy poprzez takie zderzenie da się zmienić tor lotu komety, tak aby na przykład ochronić kiedyś Ziemię.
Początki tej misji sięgają listopada 1999 roku, kiedy to powstał projekt jej przeprowadzenia. Po półtorej roku rozpoczęły się prace nad zbudowaniem dwóch urządzeń. Pierwsze miało zderzyć się z kometą, drugie zaś skonstruowano aby sfotografowało to zderzenie. W grudniu 2004 roku rakieta Delta II wyniosła te maszyny w przestrzeń kosmiczną.
Trzeciego lipca sondy te rozdzieliły się od siebie. Od tego momentu ta która miała zderzyć się z kometą samodzielnie, przy użyciu precyzyjnych teleskopów, kierowała się w kierunku komety. Jednoczesnie w miarę zbliżania wysyłała ona na Ziemię zdjęcia komety. W tym samym czasie druga sonda tak skorygowała swój tor lotu aby minąć koemtę w odległości około 500 kilometrów. Jednocześnie fotografowała ona zderzenie, powstały krater oraz uwolnioną materię.
Częśc sondy która zderzyła się z kometą nazywana jest "impactor" od angielskiego słowa "impact" - zderzenie. Ważyła ona około 370 kilogramów. Może wydawać się, że nie jest to dużo. Jednak należy pamiętać, że uderzyła ona w kometę z olbrzymią prędkością ponad 35000 kilometrów na godzinę. Pozowliło to na wybicie krateru wielkości co najmniej domu rodzinnego lub nawet boiska do piłki nożnej.
Większa część sondy nzywała się "flyby", i to ona przez większą część drogi przewoziła "impactora". Potem jej rola ograniczyła się do badania oraz fotografowania zderzenia. Oraz przesyłała na Ziemię wszystkie dane, które jeszcze długo będą analizowane.
Samo zderzenie obserwowało wiele teleskopów na całej Ziemi, a także {Kosmiczny Teleskop Hubble'a} . Nie ma w tym nic dziwnego - taka misja zdarzyła się po raz pierwszy, więc wszystkim zależało na uzyskaniu jak największej ilości danych do analizy.
galeria i stuff
1 2 3 4 5 6 7 8
sdf
Kometa SWAN sfotografowana wraz z jej imponującym warkoczem. Warkocz ten składa się ze zjonizowanych gazów, si...
Hall of fame czyli najlepsze fotografie z serwisu. Wybór jest mocno subiektywny - bo dokonany tylko przeze mnie.
Dzięki umiejętnemu doborowi czasu ekspozycji udało się uchwycić piękne pierścienie planety, jednocześnie zostawiając połowę globu zaciemnioną. Uroku fotografii dodaje fakt wyraźnego prześwietlenia drugiej połowy Saturna. Ciekawostką jest też sposób w jaki uzyskano tą fotografię: złożona została ona z 36 innych zdjęć, po 12 na każdą składową światła (czerwoną, zieloną i niebieską).
Aktualna faza Księżyca - gdybyśmy dzisiejszego wieczora oglądali Księżyc na bezchmurnym niebie, wyglądałby on mniej więcej tak:
źródło rssPamiętaj, że możesz śledzić zmiany dokonane na tej witrynie poprzez {źródło RSS}. Aby je odczytać wykorzystaj przeglądarkę Firefox lub jeden z czytników RSS.
Co sądzisz o tej stronie? Jeżeli masz jakiekolwiek uwagi, pisz!
Miejsce na Twoją opinię
Czy wiesz, że pierwszy amerykański wahadłowiec wystartował w 1981 roku. Do tej pory startowały one już kilkadziesiąt razy, jednak miały miejsce także katastrofy (Challenger, Columbia)
Kalendarium: rok 1718 - Edmond Halley odkrył ruchy własne gwiazd, co obaliło teorię, że gwiazdy nie poruszają się na sferze niebieskiej.
Ostatnie zmiany jakie udalo mi sie wprowadzic w tych stronach to, miedzy innymi:
Kolejna porcja poprawek przeznaczonych dla osób które ciągle jeszcze (mimo wszystko) używają Internet Explorera.
Jeżeli tylko możesz to zdecyduj sie na przeglądanie zarówno tej, jak i każdej innej strony przy użyciu przęglądarek bezpiecznych i poprawnie inter­pretujących kod XHTML i CSS. Polecam Firefoksa i Operę.
Get Firefox!