Stosunek kleru do państwa i oświaty -- Janina Barycka.doc

Jako symbol wiary i w pewnym sensie znak

odróżniający go od innych wyznań nosi

narzędzie zbrodni. Krzyż służył do zadawania

śmierci; pod tym samym znakiem katolicy

(krzyżacy) mordowali miliony ludzi. Dziś krzyż

kojarzy się z walką o prawdziwość dogmatów,

polityką skażoną krwią ludzką, wojnami i

dewiacją najwyższych dostojników kościelnych.

Sam kościół to siedlisko obłudy, krypto

polityki i biznesu rozwiniętego na masową

skalę. Nie ma Boga w kościele, ale bez trudu

znajdę tam żądzę gromadzenia bogactw,

kłamstwo, wyzysk, dewiacje seksualne,

nienawiść, zawiść i zło w każdej niemal

postaci. A sam katolik? Człowiek obłudny,

zakłamany, zamknięty na rozwój nauki,

dogmatyczny, ciemny. Bywają wyjątki, które

dobitnie potwierdzają regułę, ale oni nie

zajmują pierwszych ławek w kościele. Są

chrześcijanami w sercu a nie pod publikę.

Brzydzę się obłudą kościoła katolickiego;

jego wyzyskiem, materializmem i parafiańszczyzną

(ciemnotą) kapłanów i wyznawców. Dwie zbite

deski to symbol wiary. Malowidła na pograniczu

kiczu i tandety, tudzież rzeźby - to media

prowadzące do Boga. Wreszcie sam Bóg...

Bezimienny, dziwaczny, mściwy i żądny krwi.

Zlepek pogańskich wierzeń i przesądów

pokutujących aż do dziś. A co z prawdziwym

Bogiem? Czy to jemu katolicy budują pełne

przepychu i kłamstwa świątynie? A może hojny

dar parafian nie służy Bogu, lecz zakłamanemu

duchowieństwu? Pomyślcie, to nie boli, a może

przynieść fascynujące rezultaty i... wolność.

Wolność od zabobonów, niemoralności i

materializmu.