Dariusz Kaliński - Czerwona zaraza. Jak naprawdę wyglądało wyzwolenie Polski (epub+mobi+pdf).rar

Mdrone / Historia / II Wojna Światowa 1939-1945 / Książki / Dariusz Kaliński / Dariusz Kaliński - Czerwona zaraza. Jak naprawdę wyglądało wyzwolenie Polski (epub+mobi+pdf).rar

Download: Dariusz Kaliński - Czerwona zaraza. Jak naprawdę wyglądało wyzwolenie Polski (epub+mobi+pdf).rar

Pobierz

11,58 MB

Obiecywali wolność i bezpieczeństwo. Zdruzgotany brutalną okupacją Naród witał ich z nadzieją i kwiatami. Zamiast wybawicieli nadeszli jednak bezwzględni zbrodniarze i złoczyńcy. Nikt nie mógł czuć się bezpieczny w zetknięciu z czerwoną szarańczą. Żołdacy Stalina zamordowali dziesiątki tysięcy Polaków. Patriotów zaciągali do enkawudowskich katowni. Nawet małe dzieci zamykali za drutami obozów. Kobiety nie były dla nich ludźmi, ale wyłącznie łupem. Nie sposób zliczyć ile Polek padło ofiarą chorej żądzy czerwonoarmistów. Na pewno zbyt wiele.

Poznaj prawdę o rzekomym wyzwoleniu Rzeczpospolitej. O budowie komunizmu i braterstwie narodów. Sowieci demontowali nasze fabryki, grabili majątek pokoleń, rozebrali tysiące kilometrów torów kolejowych. Zrobili wszystko, by zakłamać legendę Żołnierzy Wyklętych. Została po nich tylko spalona ziemia. I bilans strat idący w setki miliardów dolarów. Bilans, o którym nie wolno zapominać.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Mdrone

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Dariusz Kaliński - Bilans krzywd. Jak naprawde wygląda....rar

Rozgłaszali, że podejmują sprawiedliwą wojnę o należne im i podstępem wykradzione ziemie. Wyśmiewali „słowiański rozgardiasz”, utrzymując, że podludzie ze Wschodu tylko od nich mogą nauczyć się prawdziwej kultury. Kłamali. Z Niemiec nie przynieśli cywilizacji, ale ludobójstwo. Sześć milionów polskich obywateli zabitych w toku działań wojennych, wyłapywanych ma ulicach i mordowanych jak zwierzęta, zagłodzonych, zesłanych do obozów, których jedynym celem była eksterminacja. Grabież majątku narodowego, destrukcja miast, zawłaszczenie kultury. Niewolnicza praca, wyniszczanie świadomości i plany zagłady całego polskiego narodu. Ogrom nierozliczonych krzywd wymyka się ocenie i opisowi.

Dariusz Kaliński - Czerwony Najazd. Prawda o tym, jak ....rar

Prawda o tym, jak Sowieci wbili nam nóż w plecy we wrześniu 1939 roku Horror zbrodni, ludobójstwo na polskim narodzie i komunistyczne zdziczenie Twierdzili, że to nie inwazja, tylko wyzwolenie od polskich kułaków i imperialistów. „Państwo polskie i jego rząd faktycznie przestały istnieć” – ogłosił komisarz Wiaczesław Mołotow. Tuż przed tym, jak czerwone dywizje wbiły nóż w plecy Rzeczpospolitej. O napaści z 17 września 1939 roku przez całe dekady trzeba było milczeć. O tym, że Sowieci uznali polskie ziemie za „zachodnią Ukrainę” i „zachodnią Białoruś” mówiono co najwyżej półgębkiem. A prawdziwa skala represji, zsyłek i mordów nawet dzisiaj budzi zażarte dyskusje. Dariusz Kaliński – autor bestsellerowej „Czerwonej zarazy” – demaskuje ogrom radzieckich zbrodni w trakcie pierwszej – zapomnianej – okupacji sowieckiej. Czy polscy żołnierze stawili opór czwartemu rozbiorowi? Jakie były rzeczywiste zamierzenia Stalina? I jaki jest autentyczny bilans czerwonego najazdu z lat 1939–1941?

Dariusz Kaliński - Twierdza Warszawa. Pierwsza wielka ....rar

"Polacy! Gdyby Spartanie odżyli i zobaczyli Wasz heroizm i bohaterstwo, waleczny i dzielny ten naród schyliłby przed Wami czoło. (…) Byłem dziś w kilku zniszczonych przez bomby domach. Widziałem zabite dzieci, kobiety, słyszałem jęki rannych… Bohaterstwa ludności cywilnej nie da się opisać słowami. Jakże dzielni muszą być Wasi żołnierze, skoro społeczeństwo przybrało postawę godną najdzielniejszego żołnierza. (…) Straszny, a jednocześnie radosny to był widok Waszego bohaterstwa. Nawet dzieci zachowują się po męsku. Naród taki nie może być zwyciężony." Julien Bryan, amerykański fotoreporter dokumentujący oblężenie Warszawy "Chciałem, by Warszawa była wielka. Wierzyłem, że wielka będzie. Ja i moi współpracownicy kreśliliśmy plany, robiliśmy szkice wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczaliśmy. Nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś widzę wielką Warszawę. Gdy teraz do Was mówię, widzę ją przez okna w całej wielkości i chwale, otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, niezniszczalną, wielką, walczącą Warszawę. I choć tam, gdzie miały być wspaniałe sierocińce – gruzy leżą, choć tam, gdzie miały być parki – dziś są barykady gęsto trupami pokryte, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale – nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i chwały." Ostatnie przemówienie prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego Walcząca Warszawa to nie tylko powstanie. Twierdza Warszawa postawiła się hitlerowcom już w 1939 roku i choć padła, zrobiła olbrzymie wrażenie na najeźdźcach. Nie bronił jej Naczelny Wódz ani najwyżsi dowódcy Wojska Polskiego. Nie bronił jej prezydent Rzeczpospolitej ani polski rząd. Oni uciekli. Nie wspierali jej zdradzieccy zachodni alianci, którzy choć wiedzieli o tajnym protokole paktu Ribbentrop-Mołotow, nie poinformowali o nim strony polskiej, a ich naciski dyplomatyczne nie pozwoliły na powszechną mobilizację polskiego wojska. Wyglądało to tak, jakby ktoś z wyrachowaniem składał Polskę w ofierze na ołtarzu własnych interesów. A jednak Warszawa się broniła, choć poza honorem nie było już czego bronić. Warszawa płonęła, ginęła i pozostawała wielka. Warszawa nie przegrała z Niemcami żadnej potyczki. Skapitulowała z braku żywności i amunicji. Nie wolno nam o tym zapomnieć. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Olga Gitkiewicz - Nie zdążę (epub+mobi).rar

Reportaż, choć nie jest rodzajem dzieła literackiego, które zawsze czyta się lekko i przyjemnie, w tym wydaniu zasługuje na wyjątkową uwagę. "Nie zdążę" autorstwa Olgi Gitkiewicz to literatura faktu przygotowana z wręcz zaskakująca starannością i przenikliwością, jakiej można pozazdrościć. Autorka książkę pisała przez 21 miesięcy. Poświęciła na przygotowanie reportażu mnóstwo czasu; pokonała dziesiątki tysięcy kilometrów pociągami, busami i samochodem oraz na własnych nogach. Dzięki temu mógł powstać wyczerpujący i przenikliwy reportaż. Sumiennie przygotowana lektura porusza trudny i często bagatelizowany temat wykluczenia komunikacyjnego w Polsce, które niejednokrotnie uziemia wielu ludzi w domach, zamykając im drogę do rozwoju i lepszego życia. Dlaczego niemal 14 milionów ludzi w Polsce jest wykluczonych komunikacyjnie? Czemu polskie wagony średnio mają po 25 lat? Jak to się stało, że od 1989 roku liczba pasażerów kolei spadła o aż 700 milionów? Olga Gitkiewicz bada stan komunikacji publicznej w Polsce, rozmawia z ludźmi, dla których podróż choćby kilkadziesiąt kilometrów poza własną miejscowość wymaga ogromnej pracy logistycznej lub jest zwyczajnie niemożliwe - w końcu do ponad 20% sołectw w kraju transport publiczny w ogóle nie dociera. Te właśnie rozmowy składają się na budzący dyskomfort i frustrację reportaż ukazujący życie z przystanku, dworca, pobocza, bez prawa jazdy, bez pewności dotarcia na czas. Autorka z ogromną wrażliwością porusza temat wykluczenia rozumianego szerzej. Zwraca uwagę nie tylko na samą komunikację publiczną, ale także na kwestie związane z wiekiem, niepełnosprawnością, majętnością, a także na brak prawa jazdy. Doskonałe pióro autorki przekłada się na ciekawą lekturę, której się nie zapomina i o której się rozmawia. Olga Gitkiewicz to pisarka, której miłośnikom reportażu nie trzeba przedstawiać. Jeśli "Nie zdążę" przypadło Ci do gustu, z pewnością spodoba Ci się również pierwsza książka autorki zatytułowana "Nie hańbi". Jej debiut zdobył nominacje w aż trzech konkursach, w tym do nagrody NIKE.

Karol Trammer - Ostre cięcie. Jak niszczono polską kol....rar

Wielkie reformy, miliardy z Unii na zrównoważony rozwój, rekordy prędkości pociągów i liczby pasażerów, a tymczasem polskimi kolejami w III RP wciąż jeździ mniej ludzi niż w PRL-u, a najnowszy tabor ma problem z osiągnięciem czasu przejazdów sprzed wojny. Co się stało, że jest tak dobrze, skoro jest tak źle? To nie tylko efekt propagandy kolejnych ministrów, dyrektorów i prezesów spółek kolejowych, ale również skutek celowej polityki polskich rządów, niezależnie od opcji politycznej. Polscy decydenci - wbrew światowym trendom i eksperckiej wiedzy - przyjęli sobie za cel likwidację „nierentownej” infrastruktury, odbierając całym miastom i miasteczkom ich „okno na świat”. Czy zapaść polskiej kolei była niemożliwa do uniknięcia? Karol Trammer nie tylko opisuje kto i jak likwidował polską kolej, ale również wskazuje na polityczne mechanizmy, które sprawiły, że stała się możliwa ta piękna katastrofa polskiego kolejnictwa, a także całkiem naoczne katastrofy jak w Szczekocinach, na stacji Baby, czy w Korzybiu.

r-303333-1290356604-jpeg.jpg

BiB-10-Głębowicz W.-Kriegsmarine 1933-1939.PDF

150 lat kolei w Rybniku pod red Bogdana Klocha & Aleks....pdf

Ludwik Wierzbicki - Rozwój sieci kolei żelaznych w Ga....pdf

Znaczenie kolei dla dziejów Polski - Studia z historii....pdf

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin