bibliotenka

Martin Buber - Opowieści chasydów

Wybitny pisarz i filozof zebrał krótkie, pełne uroku i delikatnego humoru opowieści wywodzące się z chasydyzmu - mistycznego żydowskiego ruchu filozoficzno-obyczajowego. Przybliżają one egzotyczny, odeszły w przeszłość, lecz wciąż fascynujący świat chasydów i przekazują głęboką, bardzo nam bliską mądrość.

Vladimir Nabokov - Oko

Krótka, ale smakowita powieść Vladimira Nabokova (1899-1977) Oko, napisana na przełomie roku 1929 i 1930, jest bardzo ważna w dorobku pisarza jako pierwsze pojawienie się pewnych istotnych dla jego twórczości tematów, zabiegów i tendencji.
To najwcześniejsza Nabokovowska powieść, w której narracja prowadzona jest nie w trzeciej, ale w pierwszej osobie. To także najwcześniejsza jego powieść, w której pojawiają się jako problemy pierwszoplanowe zagadnienia solipsyzmu i tożsamości. Wreszcie jest to pierwsza powieść, w której stykamy się z fałszywą wizją świata, prezentowaną przez człowieka niezrównoważonego psychicznie. W Oku należy więc widzieć poprzednika wielu arcydzieł rosyjsko-amerykańskiego prozaika, na przykład Rozpaczy, Lolity i Bladego ognia.

Angel Wagenstein - Pożegnanie z Szanghajem

"Pożegnanie z Szanghajem" to ostatnia część trylogii Angela Wagensteina, poświęconej losom Żydów na przestrzeni kilku dziesięcioleci ubiegłego stulecia. Powieść, oparta na faktach, przypomina mało znane tragiczne wydarzenia związane z tzw. szanghajskim gettem.

Gilbert Adair - Marzyciele

Paryż, rok 1968. Rodzeństwo młodych Francuzów i amerykańskiego studenta szkoły filmowej łączy wspólna, żarliwa pasja - kino. Kiedy z niezrozumiałych dla nich politycznych przyczyn Kinoteka Francuska zamyka podwoje, razem szukają nowych „sztucznych rajów" z dociekliwością właściwą ich wiekowi. Zostają przyjaciółmi, a potem kochankami, którzy niczym bohaterowie fantazji markiza de Sade zstępują do piekieł seksualnego uzależnienia w całkowitej izolacji od zewnętrznego świata. Pewnego dnia jednak przez okno wpada do mieszkania historia. „Marzyciele", pierwsza powieść Gilberta Adaira, to osobista, intymna historia trojga młodych ludzi, rozegrana na tle historii paryskiego maja 1968 roku. Wpisana w perwersyjny trójkąt erotyczny fabuła, zgodnie z logiką swej „filmowej" narracji, prowadzi do zaskakującej puenty, będącej symbolicznym oskarżeniem opresyjnego „systemu" i apologią kontestatorskiej „rewolucji" lat sześćdziesiątych. To także hołd złożony młodości, wolności, „wyobraźni na ulicach", sztuce i fundamentalnemu ludzkiemu prawu do stanowienia o sobie, ubrany w formę pełnego radości życia poematu - bo choć „niewinni czarodzieje" ulicznych barykad nie potrafią zapanować nad mrocznymi instynktami, potrafią ostatecznie udowodnić swoje człowieczeństwo.

Aldous Huxley - Kontrapunkt

"Istotą nowego sposobu patrzenia jest różnorodność. Różnorodność oczu i rozmaitość oglądanych widoków. Jeden człowiek ocenia wypadki z punktu widzenia biskupa, drugi pod kątem widzenia ceny flanelowych kaftaników, inny z punktu widzenia wesołej zabawy. Każdy ze swego punktu widzenia dostrzega inną postać zjawiska - odmienny pokład rzeczywistości. Otóż ja chcę patrzeć równocześnie wszystkimi oczami" - mówi jedna z postaci Kontrapunktu, porte-parole autora, pisarz Filip Quarles. Kontrapunkt, jedna z wielu w XX wieku powieści o artystach, jest realizacją program Quarlesa. Jej bohaterowie - malarze, pisarze, dziennikarze, politycy, filozofowie, uczeni, kabotyni i święci, arystokraci i parweniusze, damy i kokoty, matrony i kobiety wyzwolone - choć są nośnikami autorskich idei (intelektualizm jako model życia, szanse cywilizacji, ludzie jako obiekty przyrodnicze, obowiązki artysty), nie tracą wyrazistości psychologicznej i pełni wymiaru.

Milan Kundera - Walc pożegnalny

Trudno wyobrazić sobie coś bardziej niepokojącego niż pozorna niefrasobliwość tego autora.
„Drogi przyjacielu, ten rodzaj miłości jest herezją" - usłyszy sławny trębacz od jednego z kuracjuszy w czeskim uzdrowisku. Jest początek jesieni. W malowniczej dolinie spotkają się muzyk, jego małżonka, lekarz fantasta, atrakcyjna pielęgniarka i jej adorator oraz nierozstający się z tabletką trucizny działacz polityczny i jego podopieczna.
Losy bohaterów, sprzeczne uczucia i fundamentalne pytania splatają się w takt walca - i na melodię najprzedniejszej groteski.

Yasunari Kawabata - Głos góry

"Głos góry" to jedno z arcydzieł Kawabaty. Poprzez świat wspomnień i przemyśleń starego człowieka, który przeczuwa zbliżającą się śmierć, symbolizowaną tytułowym "głosem" góry, wyrażona jest gorzka mądrość życia. Wspomnienia jego dawnej, młodzieńczej miłości nakładają się na uczucie do młodziutkiej synowej, uczucie nie tylko fizycznej, lecz także estetycznej natury, a tłem ich jest drobiazgowy opis życia codziennego w tradycyjnej rodzinie japońskiej oraz świat marzeń i snów głównego bohatera.

EPUB + DOCX + AZW3

Elina Hirvonen - Przypomnij sobie

Czy to był wypadek? A może próba morderstwa? Brat narratorki, Jonasz, jest przekonany, że ich ojciec chce zgładzić swoją rodzinę. Ale Jonasz zawsze był nadwrażliwy, aż w końcu trafił do szpitala psychiatrycznego. Wydaje się, że jego siostra o wiele lepiej radzi sobie w starciu ze światem: wiąże się z Amerykaninem, który po zamachach 11 września opuszcza swój kraj. Jednak już wcześniej jego rodzina ucierpiała w zderzeniu z wielką historią: ojciec postradał zmysły po powrocie z Wietnamu, matka, narkomanka i hipiska, oddała go do domu opieki. Punktem kulminacyjnym akcji jest demonstracja przeciwko atakom Stanów Zjednoczonych na Irak. Jonasz chce popełnić samobójstwo na znak protestu. Policja rozsyła za nim list gończy. W znakomitym debiucie Hirvonen sprawnie wplata koleje losu pewnej rodziny i indywidualne historie w świat wielkiej polityki. W usta szalonego Jonasza wkłada gorzkie osądy o współczesnym świecie.

Louise Erdrich - Leki na miłość

Powieść składa się z osobnych, ale połączonych, krótkich narracji, każda jest ukazaną z perspektywy inne osoby opowieścią, która wędruje w czasie naprzód i wstecz i obejmuje czas od lat 30-tych do obecnych. Opowiada historie kilku rodzin żyjących w Północnej Dakocie w rezerwacie Ojibwe.

Etgar Keret - Nagle pukanie do drzwi

Do domu pisarza wdziera się mężczyzna, który pragnie, by opowiedziano mu zmyśloną historię, tęskni bowiem za czymś innym niż prawdziwe, niemożliwe do zniesienia życie. Czytelnicy mający wobec literatury podobne oczekiwania nie zawiodą się - nowe opowiadania Kereta pełne są niezwykłych zdarzeń, poetyckiej magii i nadziei, którą można odnaleźć nawet w najbardziej dramatycznych okolicznościach. Robbie, ćwiczący się w sztuce kłamstwa od wczesnego dzieciństwa, odkrywa nagle, że wszystko, co zmyślił, jest prawdą; pewna kobieta znajduje w ustach swojego partnera zamek błyskawiczny, za którym czai się niejaki Jurgen... Pomysłowość autora jest nieograniczona, a przewrotne poczucie humoru idzie w parze z umiejętnością budowania napięcia.

Niccolò Ammaniti - Nie boję się

Historia rozgrywa się upalnego lata 1978 roku, na południu Włoch. W tym krajobrazie, zdominowanym kontrastem pomiędzy oślepiającym blaskiem słońca i ciemnością nocy Ammaniti umieszcza opowieść o przyjaźni, zdradzie, dojrzewaniu, poszukiwaniu siebie poprzez podjęcie ryzyka, pokonanie strachu. Powieść staje się pożegnaniem wieku niewinności, zabawy, tej magicznej siły wyobraźni, która pozwala walczyć z potworami.

Norman Manea - Kryjówka

Powieść-niespodzianka. Sensacyjna historia Petera Gaspara, rumuńskiego emigranta w Stanach Zjednoczonych, potomka ocalonych z Holocaustu Żydów, który otrzymuje dziwny list z pogróżkami. Policja podejrzewa, że autorem listu jest ktoś ze środowiska skrajnie prawicowych sympatyków przedwojennej Żelaznej Gwardii i admiratorów wybitnego intelektualisty Dimy. Gaspar pewnego dnia znika, a jego przyjaciel, profesor Gora na próżno szuka klucza do całej historii. W narracji nie zabraknie miejsca dla obsesyjnej miłości do pięknej kobiety, niebezpiecznych związków z urodziwymi, inteligentnymi i piekielnie niebezpiecznymi studentkami oraz… ataku na World Trade Center.

Andriej Płatonow - Szczęśliwa Moskwa * Spor * Powieść techniczna

Miejsce twórczości wybitnego prozaika Andrieja Płatonowa w dziejach współczesnej literatury rosyjskiej nie budzi dzisiaj żadnych wątpliwości. Josif Brodski uważał Płatonowa za pisarza miary Joyce, Musila czy Kafki i dodawał, że „na tych wyżynach nie istnieje żadna hierarchia”.
Przez całe życie Płatonow pozostawał z przyczyn politycznych w cieniu innych, oficjalnych „tuzów” literatury radzieckiej, i dopiero teraz możemy zapoznać się z jego nieznanymi dotąd utworami, wydobywanymi zarówno z rodzinnego archiwum, jak i z utajnionych do niedawna archiwów KGB.
Z prezentowanych w tym tomie trzech utworów tylko jeden, „Spor” opublikowany został za życia pisarza, w 1931 r., wywołując zresztą gniew samego Stalina z powodu zbyt jawnej ironii, z jaka autor potraktował realia życia Rosji sowieckiej oraz – co gorsza – ton oficjalny wypowiedzi „Wodza Narodów”.
„Szczęśliwa Moskwa” i zachowana jedynie we fragmentach „Powieść techniczna” pozostawały przez długie lata utworami całkowicie nieznanymi.

William Styron - Pogrążyć się w mroku

"Pogrążyć się w mroku", pierwsza powieść Styrona, uznana została za jedno z najwybitniejszych osiągnięć powojennej prozy amerykańskiej. Tematem tej psychologiczno-obyczajowej powieści jest problem rodziny amerykańskiej i jej tragiczne dzieje będące wynikiem określonych warunków i postaw ludzkich. Bohaterka, młoda dziewczyna, szukająca rozpaczliwie zrozumienia i miłości, zagubiona w świecie słów pozbawionych znaczenia, świecie egoizmu i przemożnych instynktów, świecie, w którym prawa moralne przestały obowiązywać, szamocze się bezsilnie i boryka z siłami w niej ukrytymi, których nie może opanować, skazana na samotność i tragiczny los.

Honoré de Balzac - Kuzynka Bietka

"Kuzynka Bietka", jedno z ostatnich arcydzieł Balzaka, to w gruncie rzeczy powieść... sensacyjna. Gwałtowne przemiany społeczne postnapoleońskiej Francji są tu ukazane przez pryzmat życia jednej kobiety, Lisbeth Fischer. Otrzymujemy mrożący krew w żyłach portret mściwej, niezamężnej chłopki, która pod maską dobroci ukrywa poczucie krzywdy, zawiść i niechęć, pragnąc za wszelką cenę zniszczyć rodzinę Hulotów, a zwłaszcza szczęście młodej, pełnej temperamentu dziewczyny. Z początku cel jej wydaje się bliski; jednak dzięki kilku rozważnym decyzjom matrymonialnym i finansowym rodzina odzyskuje majątek, Bietka zaś, zgorzkniała i rozczarowana, zapada na zdrowiu i umiera. Oto - zdaje się mówić Balzac - do czego prowadzi brak męża i pieniędzy. Czy miał rację? Czy nadal ją ma?