ZaczytaniZapisani.pl

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta Becia

widziany: 10.10.2015 14:17

81 plików
58,4 MB

Ukryj opis Rozwiń

Recenzje Liny

Galeria

Lina. Bezwzględna suka, która tylko Cię zdemotywuje. Zgasi Twój zapał do pisania. Przyczepi się do wszystkiego.

W skali od 1 do 6 oceniać będę:
- pomysł na oryginalną fabułę
- styl pisania
- błędy ortograficzne, rzeczowe, językowe, stylistyczne, interpunkcyjne i podział na akapity (załatw sobie dobrą betę ;p)
- oprawę graficzną (nie lubię przepychu ;] )

I ocena główna, która NIE JEST średnią powyższych ocen.

A co do bezwzględnej suki. Żartowałam ;)

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

23 KB
23 kwi 11 19:19

Seven greats - recenzja.doc

„Seven greats”
bella1981

„Seven greats”, co znaczy Siedem wielkich jest bardzo trafnym tytułem, by przyciągnąć czytelnika. Ale żeby przebrnąć przez pierwszy rozdział musiałam się troszkę do tego zmusić. Opowieść o życiu Julii była nudząca, a wręcz męcząca. Nie myślałam, że to, co przeczytam później, aż tak mnie wciągnie w tę opowieść. Autorka zdecydowanie potrafi pisać, a co najważniejsze pisze dobrze, treściwie oraz dojrzale przez, co łatwo i szybko wszystko się czyta. Duży plus. Nie robi rażących błędów ortograficznych, czy stylistycznych, choć widać małe niedociągnięcia w interpunkcji. Przydałaby się beta. Zastawia mnie jedynie fabuła. A raczej jej dalszy ciąg, bo do tej pory bardzo mnie zaciekawiła i bardzo dobrze się zapowiada. Przyjemnie się czytało również o śnie Julii. Ciężko mi nie zachowywać się jak jakaś podekscytowana nastolatka, ale prawie tak się czuję. Chcę się dowiedzieć, co będzie dalej, jak wszystko się potoczy, no i oczywiste – jak zakończy. A to chyba najważniejsze w pisaniu książki – nie dać chwili spokoju czytelnikowi. Napisać tak, żeby nie chciało się przerywać choćby na chwilkę. Kolejna duży zaleta. Prócz wyżej wymienionych błędów interpunkcyjnych, to jest najczęściej brak przecinków, sporadycznie pojawiają się drobne literówki, które są przyćmione siłą wewnętrzną tekstu i nie zwraca się na nie uwagi.

Ocena ogólna: 5
- fabuła: 4 (mimo moich pochwalnych uwag niewiele o niej do tej pory wiadomo, ponieważ pojawił się 3 rozdziały)
- styl pisania: 5
- błędy: 4
- oprawa graficzna: 5-

2 komentarze

0,6 MB
27 mar 11 19:38

Wspomnienia Umarłej.pdf

„Wspomnienia Umarłej” – cheer_up

Na „Wspomnienia Umarłej” trafiłam zupełnie przypadkiem. Zachęcił mnie niebanalny tytuł. Opis tylko mnie upewnił, że chcę to przeczytać. Ot. Zwykła, szczęśliwa dziewczyna, której umiera chłopak i „po prostu chce być na zawsze ze swoim ukochanym”. Cudeńko w oceanie brudnych, nieczytelnych i mdłych opowiadanek niedojrzałych literacko. W trakcie czytania najnormalniej w świecie się popłakałam. Przy tak pięknej myśli przewodniej nie zwraca się większej uwagi na niedociągnięcia, takie jak drobne literówki. Świetnie jest opisana melancholia dnia codziennego. Obojętność rodziców wobec nieszczęścia młodej dziewczyny. Praca przemyślana, dokładna, po prostu zachwycająca. Urzeka swoją prawdą, której unikamy w życiu, a której wokół nas jest mnóstwo. Ogromny plus za oryginalny pomysł na miniaturkę. Przecudowny styl pisania, należą się gratulacje autorce. Pierwszy raz trafiłam na coś tak dobrego. Jestem oczarowana. Mogę przyczepić się tylko do błędu rzeczowego, widocznego na samym końcu książki. Ale jeżeli ktoś nie jest wtajemniczony w sposobach śmierci, to nic nie zauważy.
I tyle. Warte przeczytania. Nawet kilkakrotnego. Cudo!

Ocena ogólna: 6
- fabuła: 6
- styl pisania: 5+
- błędy: 5-
- oprawa graficzna: 5

3 komentarze

51 KB
27 mar 11 16:47

Załoga Aniołów.jpg

„Załoga Anołów” – Mr.Rodowlosa_ >

Przeczytałam „Załogę Aniołów” i jestem w szoku. Kompletnie nic nie wiem. Wszystko jest tak niezrozumiałe, a fabuła niejasna, że się pogubiłam na samym początku. Akcja toczy się w takim kolosalnie szybkim tempie, że nawet nie byłam świadoma tego, że można opisać na jednej stronie, w jednej scenie pocałunek z Alexem, a w jego trakcie rozmowę z przyjaciółkami, po pocałunku przybycie brata głównej bohaterki i wręczenie samochodu, pistoletu oraz ciastek, pojawienie się nowego bohatera – chłopaka Angeli, po czym zerwania z Alexem. Dalej jest tylko jeszcze gorzej. Opowiadanie jest tragiczne. Wszystko dzieje się za szybko! Nie wspominam już nawet o błędach gramatycznych. Autorka widocznie nie wie, czym jest przecinek i kiedy się go używa.
Zaskakującą sprawą są też imiona bohaterów. AngelA (tak się pisze, nie popełniłam literówki), Angelus i Angel. Wszyscy oni mi się mylili, zwłaszcza Angel i Angelus. Rozumiem, że (chyba) są oni aniołami, ale nazwać tak postacie to już przesada.
Pojawiają się niedociągnięcia w dialogach i ich użyciu. Brakuje opisów otoczenia, wyglądu postaci. W jednym momencie AngelA siedzi z koleżankami w szkole na lunchu, a w drugim zaczyna się strzelanina. I pojawia się pytanie, co z pozostałymi uczniami?!
Chciałbym móc cokolwiek pochwalić, ale nawet nie mam co, ponieważ nic nie zrozumiałam. Wszystko było dla mnie poplątane.

Ocena ogólna: 1
- fabuła: 1+, gdyż nic nie zrozumiałam.
- styl pisania: 2
- błędy: 1
- oprawa graficzna: 4-

32 KB
27 mar 11 13:59

Sweet Sacrifice.jpg

"Sweet Sacrifice" - Nava15

Do przeczytania „Sweet Sacrifice” zachęciła mnie głównie zachwycająca okładka. Kiedy ją ujrzałam od razu się zakochałam w tym cudnym mrocznym klimacie. Przeczytałam opis i stwierdziłam, że opowiadanie może okazać się dość ciekawe, ze względu na to, że główna bohaterka jest wiedźmą. Nie oczekiwałam jednak zbyt wiele, bo nauczyłam się nie wiązać zbyt dużych nadziei z próbami pisania książek przez młode, niedoświadczone osoby. Jak się później okazało – dobrze. Mimo świetnie zapowiadającej się fabuły przeraziło mnie tak szybkie związanie akcji. Opisy są śliczne, choć jest ich zdecydowanie za mało! Zwłaszcza opisów otoczenia. Na samym początku, w prologu, poraziła mnie niewiedza autorki. W XIX wieku nie istniał zawód dziennikarki, tym bardziej kobiety! Odstraszył mnie też autoopis Soullen. Z naciskiem na auto, bo jeżeli w książce występuje narracja I-osobowa o wyglądzie głównego bohatera dowiadujemy się z wypowiedzi innych postaci, lub drobnych, sporadycznych uwag na temat swojego wyglądu. Przez rozdziały ciężko było przebrnąć ze względu na nieprzyjemną oprawę graficzną. Ładna, acz nieczytelna czcionka i duże odstępy między wersami tego nie ułatwiały. Niepotrzebnie też zostały zastosowane ilustracje, nie tylko ze względu na prawa autorskie ich właścicieli, ale i dlatego, że opisy postaci nie zgadzały się z tymi na grafikach. Zniesmaczyłam się też niezdecydowaniem autorki, co do zastosowanego czasu. Raz czytamy w czasie przeszłym, a za chwilkę – teraźniejszym. A fe!
Podsumowując nie jest tragicznie. Pomysł na fabułę, przynajmniej w opublikowanych do tej pory rozdziałach, wyróżnia się od tych wszystkich książek opartych na wyobcowanej od społeczeństwa postaci, której przeznaczona jest miłość dosłownie nie z tego świata… Jest to oklepane i mdłe. Tutaj tego nie spotykamy i trzeba to pochwalić. Zachwycił mnie opis wizji Soullen w jaskini. To jak oddziaływał na moją wyobraźnię. Piękne przeżycie. Powinno być tego zdecydowanie więcej.
Ogólna ocena opowiadania to dobre 3+
- styl pisania: 4
- fabuła: 5
- błędy (interpunkcyjne, rzeczowe, ortograficzne, językowe, akapity): 2
- oprawa graficzna: 2

3 komentarze

Dodaj plik