Eugeniusz Bodo - O'key (Czy Lucyna to dziewczyna 1934).mp3

Bohdan Eugeniusz Junod
data urodzenia:1899-12-28
data śmierci:1943-10-07
miejsce urodzenia:Genewa, Szwajcaria
Obok Adolfa Dymszy, Bodo był chyba najbardziej popularnym i uwielbianym aktorem dwudziestolecia międzywojennego. Urodził się w Genewie i na stałe przyjechał do Polski mając kilkanaście lat. Jego ojciec, Teodor Junod, prowadził kino "Urania" w Łodzi. Bodo debiutował na scenie w 1917 roku, potem już na stałe zagościł w kabaretach i teatrach rozrywkowych. Debiutował na dużym ekranie w filmie "Rywale" (1925) Konrada Toma, ale popularność osiągnąć miał dopiero w kinie dźwiękowym. Od początku lat trzydziestych pisał scenariusze i produkował filmy. W 1931 roku z aktorem Adamem Brodziszem i reżyserem Michałem Waszyńskim założył firmę B-W-B Film. Był gwiazdą filmu "Głos pustyni" (1932) i "Bezimienni bohaterowie"(1932). W "Czarnej perle" (1934) partnerowała mu ówczesna życiowa partnerka, egzotyczna aktorka Anna Chevalieur (Reri). Po plajcie B-W-B Eugeniusz Bodo w 1933 założył własną firmę producencką "Urania - Film". W większości produkowanych filmów sam grał a także pisał do nich scenariusze. Amantem był nadal, jednak bardziej w wydaniu komediowym. Tak prezentował się w pogodnych filmach:" Czy Lucyna to dziewczyna?" (1934) Juliusza Gardana, tacy byli tytułowi bohaterowie "Pieśniarza Warszawy" (1934) i "Jaśnie Pana Szofera" (1935). Z "Piętro wyżej"(1937) pochodzi scena, w której Bodo występuje przebrany za Mae West i śpiewa słynną piosenką "Sex appeal to nasza broń kobieca". Pod koniec lat trzydziestych artysta zwraca się ku poważniejszemu repertuarowi ("Strachy" 1938) i reżyserii ("Królowa przedmieścia" i "Za winy niepopełnione”, oba 1938). W 1939 roku przygotowywał sensacyjny film "Uwaga-szpieg!"(1939), który miał być ekranowym debiutem Niny Andrycz. roku Największy playboy przedwojennej Warszawy.Szarmancki,elegancki dżentelmen.Pieśniarz czy piosenkarz(?)kabareciarz,kompozytor,reżyser,grający z najpiękniejszymi polskimi gwiazdami,
wielbiciel kobiet,z wzajemnością.
Jego piosenki ,wykonywane w filmach i nie tylko,stawały się na pniu,
jakby dziś powiedzieć,przebojami(szlagierami)
Jadał w najwytworniejszych lokalach. Restauratorzy pozwalali mu wprowadzać tam ukochanego doga arlekina Sambo, który ponoć nie ruszał obcych, a gryzł tylko gospodarzy.Jako pierwszy reklamował obuwie i marynarki.W 1936 przyznano mu tytuł króla mody.Robił robótki ręczne,haftowane koralikami makatki.Był abstynentem.Największą słabość miał do mazurków wielkanocnych,które w cukierni zamawiał w ilościach hurtowych.Interesowały go wyłącznie kobiety o orientalnej urodzie. W czasie wojny został aresztowany przez NKWD, przebywał w różnych obozach - "łagrach" w ZSRR. Zginął w łagrze k. Kirowa w 1943 roku Największy playboy przedwojennej Polski.