halinagromek

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta halina

widziany: dzisiaj o 09:11

75699
5385
30745
9627

123007 plików
2032,91 GB

Ukryj opis

Foldery

halinagromek

01 Mój Lublin (halina)

ATLAS - Świąt i wiedza

CHOMIK - jak go tworzyć

	= WIERSZE =
	Ilustrowana poezja

Książki do przeczytania

Książki do słuchania

KUCHNIA przepisy

ŁAMIgłówki

LITERATURA - wg kategorii

Najpiekniejsze Tapety

Od innych

Playlisty

PODRÓŻE i przygody

PROGRAMY POPULARNO-NAUKOWE

	@LITURGIA-o dpowiedzi na trudne pytania
	Droga Krzyżowa
	Hymn ku czci Bogórodzicy

❤ Galeria religijna

Boże Miłosierdzie

A MIŁOSIERDZI E ŹRÓDŁEM NADZIEI

DUCHOWA ADOPCJA

Galeria świętych

Ks. Jan Twardowski

	Ile cudów na głowie
	Powiedzcie to dalej
	Wiersze

Literatura

Lubelskie parafie

	Ognisko Miłości w Łopocznie
	Par.pw. św. Jakuba Apostoła - ul Głuska

MODLITWA

	Nowenna Pompejańska
	Spowiedz

Papież Franciszek

Pielgżymowanie

Centrum Kultury Ekumeniczne j - Myczkowce

Miniatur y cerkwi i kościołó w

Sanktuarium Bożego Miłosierdzi a

pieśni

	Piosenki religijne
	Ulubione pieśni o Miłosierdzi u

Św. Jan Paweł II

Transmisje TV Trwam

	II-półrocze 2016r
	Podróż Apostolska Ojca św. Franciszka do Szwecji

Wsparcie Duchowe - o. Wojciech Jędrzejewski

1 Święta Boże Narodzenie

Wielcy znani i nieznani

Ostatnio pobierane pliki

Arka Noego - Tato.mp3

Arka Noego - Święty uśmiechnięty.mp3

Małe TGD Bohater.mp3

Małe TGD Góry do góry.mp3

Alleluja - Piosenka dla rodziców - z tekstem.mp3

Małe TGD Siedem.mp3

Była cicha i piękna jak wiosna - piękna pieśń maryjna.mp3

Centrum Kultury Ekumenicznej - Myczkowce

Galeria

Miniatury cerkwi i kościołów

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

« poprzednia stronanastępna strona »

39 KB
26 paź 14 20:09

W Ojczyźnie Jezusa, obok pustyń, które zajmują ponad połowę powierzchni, są żyzne regiony np. Dolina Ezdrelon, gdzie uprawia się zboża, warzywa, zioła i drzewa owocowe. Spośród zbóż najważniejsza jest pszenica, z której ziarna uzyskuje się wspaniałą mąkę do wypieku chleba. W naszym ogrodzie uprawiamy te gatunki pszenic, które rosły w starożytności na polach izraelskich. Są to pszenica płaskurka, charakteryzująca się tym, że ma ziarno zrośnięte z plewą tak jak u jęczmienia oraz pszenica twarda, o ziarnach pozbawionych plew tak jak obecnie uprawiane pszenice, z których mąka nadaje się do wyrobu makaronów (np. Włosi do dziś używają jej do wyrobu spagetti). Obok pszenicy uprawiano też jęczmień, który ma mniejsze wymagania co do wilgoci i można go było uprawiać na terenach blisko pustyń. Mąka jęczmienna była tańsza i ją także spożywali ludzie w czasach biblijnych, o czym zaświadczają słowa:

Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?? Jezus zatem rzekł: ?Każcie ludziom usiąść!? A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: ?Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło?. Zebrali więc, i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: ?Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat? (J 6,9-14).

39 KB
26 paź 14 20:09

15.2 Poletka zbóż.jpg

Pole zasiewu ziarna jest symbolem, który posłużył Jezusowi do kilku wypowiedzi i przypowieści.
Jedną z nich zanotował Ewangelista Mateusz: nną przypowieść im przedłożył: ?Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: ?Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?? Odpowiedział im: ?Nieprzyjazny człowiek to sprawił?. Rzekli mu słudzy: ?Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?? A on im odrzekł: ?Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza?? (Mt 13,24-30).
W tej przypowieści obok pszenicy występuje chwast, którego pojawienie się wśród zboża wywołało wielkie zaniepokojenie rolników. Ksiądz Jakub Wujek, tłumacząc Pismo Święte na język polski, przetłumaczył słowo chwast jako kąkol. Jest to roślina o dużych różowych kwiatach, która często się pojawiała w zbożach uprawianych w Europie, ale łatwa była do odróżnienia od zboża. Od czasów, gdy stosuje się w uprawie zbóż herbicydy ta piękna roślina wyginęła. Możemy ją podziwiać w naszym ogrodzie. Wracając jednak do przypowieści, należy sprostować, że chwastem, o którym jest mowa w Ewangelii, była raczej inna roślina ? życica roczna (Lolium temulentum), która tak jak pszenica należy do traw i aż do czasu kłoszenia się jest podobna do pszenicy i jęczmienia. Kłos życicy różni się wyraźnie od kłosów zbóż i dopiero w tej fazie są do rozróżnienia. Nasiona życicy, aby mogły skiełkować wymagają dużej ilości wody, a takie warunki w ziemi izraelskiej nie zdarzają się często. Przez to, że są podobne do zbóż, choć mniejsze, trudno je oddzielić. W latach mokrych masowo kiełkują nasiona nagromadzone przez wiele lat w glebie. Niebezpieczeństwo pojawienia się tego chwastu tkwi w tym, że jego nasiona są trujące. Trucizna pochodzi nie z samych nasion ale z grzyba pasożytniczego, który rozwija się na tych nasionach. Zbyt duża domieszka nasion tego chwastu powodowała nie tylko zatrucia człowieka, ale nawet śmierć.

43 KB
26 paź 14 20:09

15.4 Poletka zbóż.jpg

Niezwykle przejmująca jest przypowieść o obumieraniu ziarna. Tym obrazem Jezus wskazuje na samego siebie i na swoją śmierć, ale także na śmierć każdego człowieka i jego zmartwychwstanie w postaci nowego ciała uwielbionego:
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław Twoje imię!?. Wtem rozległ się głos z nieba: ?Już wsławiłem i jeszcze wsławię?. Tłum stojący to usłyszał i mówił: ?Zagrzmiało!? Inni mówili: ?Anioł przemówił do Niego?. Na to rzekł Jezus: ?Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie?. To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć (J 12,24-33).

Św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian nawiązuje do słów Jezusa i wyjaśnia słuchaczom tajemnicę zmartwychwstania człowieka w następujących słowach:

Lecz powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele? O, niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze. To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem, lecz zwykłym ziarnem, na przykład pszenicznym lub jakimś innym. Bóg zaś takie daje mu ciało, jakie zechciał; każdemu z nasion właściwe. Nie wszystkie ciała są takie same: inne są ciała ludzi, inne zwierząt, inne wreszcie ptaków i ryb. Są ciała niebieskie i ziemskie, lecz inne jest piękno ciał niebieskich, inne - ziemskich. Inny jest blask słońca, a inny ? księżyca i gwiazd. Jedna gwiazda różni się jasnością od drugiej. Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne - powstaje zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne ? powstaje chwalebne; sieje się słabe ? powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe ? powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie (1 Kor 15,35-44).

Zjawisko przyrodnicze obecne wszędzie wokół nas, jakim jest padanie nasion w glebę i ich obumieranie po to, aby wydać nowe rośliny zupełnie niepodobne do nich, napawa wielką otuchą i wzmacnia wiarę w zmartwychwstanie. Pokazuje też, poprzez porównanie małego, niepozornego nasiona pszenicy i pięknego, dorodnego, połyskującego w słońcu złotą barwą dojrzałego kłosu, jak piękne może być nasze ciało uwielbione w niebie. (Tu mała osobista dygresja - jest to ogromna pociecha i moc dla człowieka wierzącego, a dotkniętego niekiedy przedwczesną śmiercią kogoś bliskiego - tak osobiście odczuwam te natchnione słowa Pisma Świętego. Te słowa powinny też pomóc tym wszystkim, którzy nie mogą się pogodzić ze śmiercią kochanych osób).

37 KB
26 paź 14 20:09

16.3 Winnica.jpg

Również Jezus porównuje do winorośli siebie i wszystkich swoich wyznawców:

Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie ? o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie (J 15,1-6).

42 KB
26 paź 14 20:09

15.3 Poletka zbóż.jpg

Inna przypowieść Jezusa przedstawiająca obraz siewcy i losów ziaren padających na różne stanowiska: drogę, skałę, między ciernie i na żyzną ziemię oraz wielkość plonu może być lepiej zrozumiana, gdy zatrzymamy się w miejscu, gdzie zobrazowano tą scenę.

Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce: ?Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, jedno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo nie było głęboko w glebie. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny?. I dodał: ?Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!? (Mk 4,2-9).

Wyrywając jedną roślinę zboża łatwo można zauważyć, że razem połączonych jest kilka źdźbeł wspólnym korzeniem i w tym przyrodniczym zjawisku tkwi wyjaśnienie wielkości plonu. Z jednego ziarna wrzuconego w żyzną glebę wyrasta nie jedno źdźbło zakończone kłosem lecz kilka. Dzieje się tak, bo trawy, do których należy pszenica i jęczmień rozkrzewiają się pod ziemią (czego nie widać), a nie jak np. krzewy nad ziemią. Licząc ziarna w kłosie i mnożąc przez liczbę kłosów możemy obliczyć jaki plon dało jedno ziarno rzucone w glebę. Ta wiedza botaniczna jest nieznana większości ludzi i wprowadza ich w zakłopotanie, gdyż rodzą się wątpliwości, czy z jednego ziarna można uzyskać aż 100? Taka wątpliwość była też udziałem apostołów, dlatego poprosili o wyjaśnienie tej przypowieści, na co Jezus odpowiedział:

?Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści? Siewca sieje słowo. A oto są ci posiani na drodze: u nich się sieje słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością, lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa, lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny? (Mk 4,13-20).

35 KB
26 paź 14 20:09

16.4 Winnica.jpg

W winnicy znajduje się tłocznia winogron. Tłocznie budowano z płaskich twardych kamieni, na których stawano bosymi stopami i ugniatając owoce wygniatano z nich sok. Spływał on do drugiego niżej położonego pojemnika. Po odstaniu był zbierany do dzbanów i poddawany dalszej obróbce. Proces zbioru winogron i wyciskania z nich soku został wykorzystany przez autora Apokalipsy do przedstawienia sądu Bożego:

I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: ?Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały!? I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu ? ogromnej. I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów (Ap 14,18-20).

38 KB
26 paź 14 20:09

16.1 Winnica.jpg

Strzelista budowla otoczona kamiennym murem to w naszym ogrodzie wieża strażnicza opisywana zarówno w Starym Testamencie jak i Nowym, a będąca nieodzownym elementem winnicy:

Chcę zaśpiewać memu Przyjacielowi pieśń o Jego miłości ku swojej winnicy! Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku. Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni i zasadził w niej szlachetną winorośl; pośrodku niej zbudował wieżę, także i tłocznię w niej wykuł. I spodziewał się, że wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody (Iz 5,1-2).

Posłuchajcie innej przypowieści! Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: ?To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo?. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili (Mt 21,33-39).

37 KB
26 paź 14 20:09

16.5 Winnica.jpg

W rogu naszej winnicy rośnie też figa, o której opowiada Ewangelista Łukasz:

I opowiedział im następującą przypowieść: ?Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: ?Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?? Lecz on mu odpowiedział: ?Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć?? (Łk 13,6-9).

Przy wejściu do winnicy rosną osty, które są wymienione w Piśmie Świętym w wielu miejscach. Najczęściej są symbolem zła, cierpienia, grzechu albo, jak w Księdze Przysłów lenistwa:

Szedłem koło roli próżniaka i koło winnicy głupiego: a oto wszystko zarosło pokrzywą, ciernie całą jej powierzchnię pokryły, kamienny mur rozwalony. Skierowałem uwagę, spojrzałem, zobaczyłem i wysnułem naukę: Trochę snu i trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć, a przyjdzie na ciebie nędza jak włóczęga i niedostatek jak biedak żebrzący (Prz 24,30-34).

41 KB
26 paź 14 20:09

16.2 Winnica.jpg

W przytoczonym fragmencie Ewangelii św. Mateusza Jezus opowiedział słuchaczom w formie przypowieści o własnym losie, czyli, że będzie pojmany, sądzony i zabity.

Budowanie wieży było podyktowane potrzebą pilnowania winnicy przed zniszczeniem zarówno przez dzikie zwierzęta, np. lisy lub dziki, jak i hodowlane, a także przed kradzieżą. Za materiał służył kamień wydobyty z gleby, który w przeciwnym razie zalegałby na powierzchni ziemi i utrudniał uprawę. Budowanie wież zlecano profesjonalnym budowniczym, gdyż były to obiekty wysokie, często z podziemnymi pomieszczeniami na wino, schodami i innymi urządzeniami. Temperatura w wieży była o 5°C niższa niż na zewnątrz, a czasami różnica wynosiła nawet 13°C. Były tam również pomieszczenia mieszkalne dla właścicieli lub najemnych strażników na czas pracy w winnicy.

W winnicy naszego ogrodu posadzono krzewy winorośli, które są uprawiane tak jak w czasach biblijnych, to znaczy wiotkie pędy krzewów podparte są kamieniami. Rozpostarte pędy na stercie kamieni łatwiej chłoną wilgoć pochodzącą z rosy, a owoce na nagrzanych kamieniach lepiej dojrzewają i nie brudzą się od ziemi. Taki sposób uprawy umożliwiał sadzenie winorośli nawet na terenach położonych blisko pustyni. Winorośle były bardzo ważną uprawą na terenie Izraela w czasach Starego i Nowego Testamentu. Jakość winogron, z których wytwarzano wino była znana w całym starożytnym kręgu śródziemnomorskim. Są dowody na to, że wino było importowane do Egiptu i innych krajów. Poza wartością gospodarczą winorośl stała się symbolem całego narodu wybranego, zasadzonego i pielęgnowanego przez Boga:
Boże Zastępów, odnów nas i okaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia. Wyrwałeś winorośl z Egiptu, wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś. Grunt dla niej przygotowałeś, a ona zapuściła korzenie i napełniła ziemię. Góry okryły się jej cieniem, a cedry Boże jej gałęźmi. Swe latorośle rozpostarła aż do Morza, a swoje pędy aż do Rzeki (Ps 80,8-12).

33 KB
26 paź 14 20:09

17.2 Nauczanie Jezusa.jpg

Taka postawa Jezusa zachęca nas do równie wytrwałej modlitwy. Uczniowie Jezusa zapewne widzieli wiele razy swego Mistrza w postawie modlitewnej, skoro zwrócili się do Niego:
Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: ?Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów?. A On rzekł do nich: ?Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie?. Dalej mówił do nich: ?Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: ?Przyjacielu, użycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przyszedł do mnie z drogi, a nie mam, co mu podać?. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: ?Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci leżą ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie?. Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą? (Łk 11,1-10).

34 KB
26 paź 14 20:09

17.1 Nauczanie Jezusa.jpg

Kolejny fragment ogrodu poświęcony jest nauce Jezusa i Jego działalności. Jezus przed rozpoczęciem swej publicznej działalności poszedł na pustynię, gdzie przebywał 40 dni modląc się. Także przed innymi ważnymi wydarzeniami zawsze towarzyszyła Mu modlitwa. Ewangelista św. Łukasz zanotował:

W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą (Łk 6,12-16).

36 KB
26 paź 14 20:09

14.2 Pustynia Judzka.jpg

Pustynia Judzka to teren kamienisty, żwirowy i piaszczysty, poprzecinany głębokimi jarami, które są korytami rzek okresowych, tzw. wadi. Na takich terenach, na pierwszy rzut oka pozbawionych roślin, wypasane są do dziś w Ojczyźnie Jezusa owce i kozy. Z tym obrazem łączy się wiele opisów biblijnych i przypowieści Jezusa np. o zaginionej owcy i dobrym pasterzu:

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: ?Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: ?Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła?. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia (Łk 15,3-7).

34 KB
26 paź 14 20:09

14.1 Pustynia Judzka.jpg

Kolejny obraz przedstawia Pustynię Judzką, na której Jezus przebywał przez czterdzieści dni przygotowując się do działalności publicznej. Tam też był kuszony przez diabła:

Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: ?Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem?. Odpowiedział mu Jezus: ?Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek?. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: ?Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje?. Lecz Jezus mu odrzekł: ?Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz?. Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: ?Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół! Jest bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień?. Lecz Jezus mu odparł: ?Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego? (Łk 4,1-12).

38 KB
26 paź 14 20:09

14.3 Pustynia Judzka.jpg

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają (J 10,1-4).

Pasące się owieczki i te uwięzione na urwisku lub w cierniach są w naszym ogrodzie dobrym elementem ewangelizacji najmłodszych dzieci. Łatwo sobie wyobrazić, jak wielką troską musiał wykazać się pasterz w ziemi izraelskiej, aby w tak trudnym pustynnym terenie nie zagubić powierzonych mu owieczek. Jezus sam siebie nazywa pasterzem: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce (J 10,11).

Obraz pasterzy na pustyni izraelskiej jest do dziś powszechnym zjawiskiem i zawsze wzbudza zainteresowanie wśród pielgrzymów i turystów oglądających te widoki z okien autokarów mknących przez pustynne tereny Izraela.

31 KB
26 paź 14 19:58

10.4 Makieta Świątyni Salomona.jpg

Interesujące są ozdoby kolumn stojących przed Świątynią. Ich zwieńczenie stanowiły głowice w kształcie rozchylonych kwiatów lilii, (tu wzorem mogła być sześciopłatkowa lilia biała), a pod nimi w dwóch rzędach znajdowały się ozdoby z owoców granatu na tle wzoru przypominającego sieć. Z kolei morze miedziane, zbiornik na wodę, stojący na dwunastu wołach posiadał guzowate ornamenty na wzór owoców kolokwinty. Arbuz kolokwinta to roślina, która jest przodkiem arbuza jadalnego, ma kuliste owoce, wielkości dużej pomarańczy o pięknej, wzorzystej, zielono-żółtej okrywie. Może rosnąć nawet na pustyni, a dojrzałe owoce rozbijają się toczone przez wiatr i w ten sposób wysypują swoje nasiona.

36 KB
26 paź 14 19:58

10.1 Makieta Świątyni Salomona.jpg

Okres panowania królów w Izraelu zobrazowany został poprzez wybudowanie makiety Świątyni Salomona. Budowla ta jest odwzorowaniem świątyni jerozolimskiej na podstawie tekstów biblijnych zawartych w Pierwszej Księdze Królewskiej:
W roku czterysta osiemdziesiątym po wyjściu Izraelitów z ziemi egipskiej, w miesiącu Ziw, to jest drugim, czwartego roku panowania nad Izraelem Salomona rozpoczął on budowę domu dla Pana. Dom, który Salomon zbudował dla Pana, miał sześćdziesiąt łokci długości, dwadzieścia szerokości i trzydzieści wysokości. Sień zaś przed główną budowlą świątyni miała dwadzieścia łokci długości, stosownie do szerokości świątyni, i dziesięć łokci szerokości, w kierunku długości świątyni. Świątynię zaopatrzył w okna o zakratowanych wnękach. Na murze świątyni dokoła poprowadził nadbudowę z pięter wzdłuż murów świątyni wokół głównej budowli i sanktuarium oraz zrobił dokoła boczne pomieszczenia. Piętro dolne szerokości pięciu łokci, średnie szerokości sześciu łokci, a trzecie szerokości siedmiu łokci, gdyż zaopatrzył dom na zewnątrz w skarpy dokoła, aby pomieszczeń bocznych nie trzymały mury świątyni. Dom zaś przy wznoszeniu go został zbudowany z kamieni, których od czasu wydobycia już nie obrabiano. Dlatego nie słyszano w domu, przy jego budowie, ani młota, ani siekiery, ani jakiegokolwiek narzędzia żelaznego. Drzwi do średniego pomieszczenia bocznego były przy prawym skrzydle domu, przez które po krętych schodach wstępowano do średniego, a ze średniego do trzeciego. Tak więc zbudował tę świątynię i wykańczając, opatrzył ją wklęsłym stropem cedrowym (1 Krl 6,1-9).

31 KB
26 paź 14 19:58

10.2 Makieta Świątyni Salomona.jpg

A oto tak zbudował Salomon i wykończył tę świątynię. Mury domu obłożył wewnątrz deskami cedrowymi od podłogi domu aż do belek sufitu, wnętrze pokrył drzewem, a podłogę świątyni wyłożył deskami cyprysowymi. Ponadto od tylnej strony świątyni zbudował z desek cedrowych od podłogi aż do belek ścianę na dwadzieścia łokci, aby oddzielić od świątyni sanktuarium, to jest Miejsce Najświętsze. Czterdzieści łokci długości miała świątynia przed sanktuarium. Cedrowe wnętrze świątyni zdobiły rzeźby rozchylonych kielichów kwiatowych i girlandy kwiecia. Wszystko było cedrowe. Kamienia nie było widać. Sanktuarium urządził wewnątrz, w środku budowli, by tam umieścić Arkę Przymierza Pańskiego. Sanktuarium było dwadzieścia łokci długie, dwadzieścia łokci szerokie i dwadzieścia łokci wysokie. Wyłożył je szczerym złotem. Wyłożył też ołtarz cedrowy. Wnętrze świątyni Salomon wyłożył również szczerym złotem i założył złote łańcuchy przed sanktuarium, które wyłożył złotem. Tak więc wyłożył złotem zupełnie całą świątynię i również pokrył złotem cały ołtarz, który był przed sanktuarium. W sanktuarium sporządził dwa cheruby dziesięciołokciowej wysokości z drzewa oliwkowego. Jedno skrzydło cheruba miało pięć łokci i drugie dotykały się wzajemnie. Cheruby te pokrył złotem. Ponadto na wszystkich ścianach świątyni wokoło wyrył jako płaskorzeźby podobizny cherubów i palm oraz girlandy kwiatów wewnątrz i na zewnątrz. Podłogę świątyni również pokrył złotem, wewnątrz i na zewnątrz. Wejście zaś do sanktuarium zaopatrzył w podwoje z drzewa oliwkowego. A filary były pięciokątne. Na tych zaś podwojach z drzewa oliwkowego też wyrzeźbił podobizny cherubów, palm i girlandy kwiatów oraz pokrył złotem i obił nim owe cheruby i palmy. Również wejście do świątyni zaopatrzył w czworokątne odrzwia z drzewa oliwkowego i podwójne drzwi z drzewa cyprysowego. Dwie obracające się deski tworzyły jedno skrzydło, i dwie obracające się deski ? drugie. Na nich wyrzeźbił cheruby, palmy, girlandy kwiatów oraz pokrył te płaskorzeźby cienkim złotem (1 Krl 6,14-35).

33 KB
26 paź 14 19:58

10.3 Makieta Świątyni Salomona.jpg

Obok Świątyni stoi morze miedziane (zbiornik na wodę, który w oryginale mógł pomieścić 45 tys. litrów) na dwunastu wołach i ołtarz całopalny. Na placu przed Świątynią, która jest wykonana w skali 1:10 posadzono palmę daktylową i cedry. Drewno tych ostatnich służyło do wykończenia wnętrza Świątyni. Cedry libańskie to potężne, majestatyczne drzewa iglaste o aromatycznym drewnie, rosnące na północ od Izraela w górach Libanu, których szczyty są pokryte wiecznym śniegiem. Budowle z tego materiału były nadzwyczaj cenne, a posiadanie ich dodawało splendoru władcy. Salomon sprowadzał drewno cedrowe tratwami do brzegów państwa, a później zapewne z wielkim trudem, drogą lądową na wzgórze Jerozolimy. Salomon oprócz Świątyni zbudował z tego drewna pałac i dość zagadkową budowlę ?dom lasu Libanu?.

29 KB
26 paź 14 19:58

11.2 Rodowód Jezusa.jpg

Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń;
od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń;
od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: ?Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło (Mt 1, 1-20).

38 KB
26 paź 14 19:58

11.1 Rodowód Jezusa.jpg

Makieta Świątyni Salomona kończy wydarzenia Starego Testamentu i poprzez rodowód Jezusa zapisany w Ewangelii św. Mateusza dochodzimy do narodzin Jezusa w Betlejem. Rodowód Jezusa przedstawiają żywopłoty z bukszpanu. Składa się on z trzech sekcji liczących po czternaście rozgałęzień, które kończą się tabliczką z nazwą przodka:

Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.

Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.

38 KB
26 paź 14 19:58

12.1 Narodziny Jezusa.jpg

Zwieńczeniem kompozycji rodowodu Jezusa jest zespół figur Świętej Rodziny otoczonych czternastoramienną gwiazdą.

36 KB
26 paź 14 19:58

13.1 Chrzest Jezusa.jpg

Kolejne elementy ogrodu wiążą się z działalnością Jezusa, a także pokazują miniaturowe krajobrazy Ziemi Świętej, którą przemierzał wraz z apostołami. Figura Jana Chrzciciela przywołuje na myśl chrzest Jezusa w rzece Jordan, meandrującej wśród roślin. Została ona ustawiona na tle kołyszącej się trzciny, wierzb i oleandrów. Te ostatnie określane są w Biblii mianem róż rosnących nad wodą. Stosowne opisy dotyczące chrztu Jezusa można znaleźć w Ewangelii św. Marka:

W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: ?Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie? (Mk 1, 9-11)

i w Ewangelii św. Mateusza:

40 KB
26 paź 14 19:58

13.2 Chrzest Jezusa.jpg

W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: ?Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie?. Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki! Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy. A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: ?Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: ?Abrahama mamy za ojca?, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym?. Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: ?To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?? Jezus mu odpowiedział: ?Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe?. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: ?Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie? (Mt 3,1-17).

39 KB
26 paź 14 19:58

13.3 Chrzest Jezusa.jpg

Trzcina pospolita rosnąca w Polsce na mokrych łąkach to ta sama trzcina, która rośnie w Izraelu. Obok niej rośnie tam też trzcina laskowa (Arundo donax), której źdźbła dorastają do ponad 5 metrów wysokości. Trzciny na szczycie pędów mają obfite luźne kwiatostany, które pod wpływem wiatru majestatycznie kołyszą się i falują. Źdźbła trzciny między węzłami są puste w środku, a ich średnica u nasady może sięgać nawet do kilkunastu cm. W czasach biblijnych wykorzystywano je jako pojemniki np. mogły być używane w charakterze trzosów na pieniądze. Przycinano łodygę najpierw poniżej kolanka (wypełnioną częścią źdźbła), a następnie w pewnej odległości nad nim i do górnej części tak sporządzonego pojemnika mocowano skórzaną pokrywę. Jest bardzo prawdopodobne, że tak wyglądał trzos Judasza o czym czytamy w perykopie z Ewangelii św. Jana:

Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać: ?Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?? Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano (J 12,3-6).

Długie pędy trzciny laskowej służyły pasterzom jako kije pasterskie, którymi zaganiali owce, a ustawione poziomo przy wejściu do zagrody, ułatwiały liczenie stada przechodzącego pod nimi.

W tym miejscu ogrodu warto też wspomnieć o tym co Jezus mówił o Janie Chrzcicielu w następujących słowach:

42 KB
26 paź 14 19:58

13.4 Chrzest Jezusa.jpg

Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: ?Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?? Jezus im odpowiedział: ?Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi?. Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: ?Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on (Mt 11,2-11).

Nad Jordanem płynącym przez nasz ogród rośnie wiele roślin, gdyż tak wygląda prawdziwy Jordan. Płynie on w dolinie, która jest urodzajnym terenem z bogatą roślinnością, dopiero na ostatnim odcinku jego biegu, u ujścia do Morza Martwego, występuje teren pustynny. Rosnące tu dziewanny, mikołajki, rumian, przegorzan, sitowie, oczeret i inne rosną na terenie Ziemi Świętej.

41 KB
26 paź 14 19:55

9.4 Kanaan - Ziemia Obiecana.jpg

Granat właściwy ma najpiękniejsze owoce ze wszystkich siedmiu gatunków. Kulisty kształt owocu zakończony na szczycie wyrostkami (zdrewniałe działki kielicha) w kształcie korony był jak się przypuszcza wzorem dla kształtu koron królewskich. Owoc jest najpierw zielony, a wraz z dojrzewaniem nabiera czerwonego koloru i w tej postaci jest podstawą porównania dla kobiecej urody: Jak wstążeczka purpury wargi twe i usta twe pełne wdzięku. Jak okrawek granatu skroń twoja za twoją zasłoną (Pnp 4,3).

Wewnątrz twardego owocu, łatwego do przenoszenia i przechowywania znajduje się ożywczy różowy miąższ otaczający wiele nasion. Duża ich liczba spowodowała, że granat stał się symbolem płodności
i dlatego arabskie kobiety w dniu zaślubin rzucają nim, aby się roztrzaskał, ukazując swe nasiona, co wróży błogosławieństwo nowej rodzinie w postaci licznego potomstwa. Owoce granatu przechowywano w dzbanach, w których przekładano je warstwami gliny. Drzewo to osiąga kilka metrów wysokości, ma piękne czerwone kwiaty i wąskie podobne do brzoskwini liście. Garbniki zawarte w korze tego drzewa i skórzastej okrywie owocu służyły do farbowania tkanin i skór, a sproszkowana kora i wywar z owoców jako lek. Sok z owoców granatu spożywa się świeży, albo wyrabia się z niego napoje alkoholowe.

28 KB
26 paź 14 19:37

9.1 Kanaan - Ziemia Obiecana.jpg

Za Górą Synaj przedstawione jest wyobrażenie Ziemi Obiecanej ? ?kraju mlekiem i miodem płynącego?. Umieszczone są tu charakterystyczne dla tej ziemi rośliny, które w czasach biblijnych były podstawą wyżywienia ludzi a także materiałem budowlanym. Są to: oliwka, figa, granat, palma daktylowa, terebint, lentyszek, czystek, dąb kermesowy, mirt, szarańczyn i inne. Zaznaczyć jednak trzeba, że w naszych warunkach klimatycznych rośliny te na okres zimy muszą być przeniesione do ciepłego pomieszczenia. Mimo tych utrudnień prezentacja wymienionych gatunków w ogrodzie biblijnym daje zwiedzającym możliwość zapoznania się z ich wyglądem, w jakże różnym od śródziemnomorskiego, bieszczadzkim krajobrazie.

Obietnica Boga skierowana do Żydów, że da im w posiadanie żyzną i bogatą ziemię zawarta jest w perykopie Księgi Powtórzonego Prawa:

Albowiem Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi pięknej, ziemi obfitującej w potoki, źródła i strumienie, które tryskają w dolinie oraz na górze ? do ziemi pszenicy, jęczmienia, winorośli, drzewa figowego i granatowego ? do ziemi oliwek, oliwy i miodu ? do ziemi, gdzie nie odczuwając niedostatku, nasycisz się chlebem, gdzie ci niczego nie zabraknie ? do ziemi, której kamienie zawierają żelazo, a z jej gór wydobywa się miedź (Pwt 8,7-9).

41 KB
26 paź 14 19:37

9.3 Kanaan - Ziemia Obiecana.jpg

Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: ?Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem?. Potem Pan skierował do niego to słowo: ?Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły?. Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, a wodę pijał z potoku. Lecz po upływie pewnego czasu potok wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: ?Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła?. Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Więc zawołał ją i powiedział: ?Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił?. Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał na nią i rzekł: ?Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!? Na to odrzekła: ?Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa - tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy?. Eliasz zaś jej powiedział: ?Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i twemu synowi zrobisz potem. Bo Pan, Bóg Izraela, rzekł tak: ?Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię?? (1Krl 17,1-14).Winorośl to kolejna roślina ważna pod względem gospodarczym w czasach biblijnych. Owoce winorośli służyły do wytwarzania wina, które rozcieńczane wodą było podstawowym napojem. Suszone winogrona to rodzynki, których także obecnie używa się powszechnie, również w kuchni polskiej. Krzewy winorośli uprawiano nawet na terenach pustynnych, gdyż dobrze opracowano metody uprawy i gromadzenia wody deszczowej. Pędy winorośli wymagają podparcia i w tym celu ustawiano stertę kamieni tzw. rożek, dzięki któremu rozpostarte na nim pędy zatrzymywały wilgoć pochodzącą z rosy, a nagrzane kamienie sprzyjały dojrzewaniu gron. Wszystkie prace związane z uprawą winorośli wymagały przygotowania i wykwalifikowanych robotników. Wraz z winoroślą często sadzono figę, gdyż jest to drzewo mało wymagające co do warunków glebowych. Ma charakterystyczne szorstkie, mocno wycinane liście i sok mleczny w pędach. Owoce figi suszono, następnie ubijano w dzbanach lub nizano na sznurki i w taki sposób mogły być przechowywane przez dłuższy czas. Jako owoce bogate w węglowodany stanowiły wysoko energetyczny pokarm.

41 KB
26 paź 14 19:37

9.2 Kanaan - Ziemia Obiecana.jpg

Dawid wraz z czterystu ludźmi urządził pościg, dwustu zaś ludzi, którzy byli zbyt zmęczeni, by przejść potok Besor, zatrzymało się. W polu spotkali pewnego Egipcjanina i sprowadziwszy go do Dawida dali mu chleba do jedzenia i wody do picia. Dali mu też kawałek placka figowego i dwa grona rodzynków. Gdy to zjadł, ożywił się: przez trzy doby bowiem nic nie jadł ani nie pił (1 Sm 30,10-12).
Wymienione tu rośliny określane są wspólną nazwą ? siedem gatunków. Z wyjątkiem ostatniej, kryjącej się pod nazwą miodu, są łatwe do identyfikacji. W wyniku wielu dyskusji ugruntowano pogląd, że miodu czy też innej substancji słodzącej dostarczały daktyle ? owoce palmy daktylowej powszechnie obecnej w Izraelu. Rośnie ona nawet na pustyniach w oazach, gdzie jest znakiem występowania wody i jak mówi przysłowie arabskie, daje tyle pożytków ile dni w roku. Faktycznie, oprócz wspaniałych słodkich owoców, których może być ok. 250 kg na jednym drzewie, palma ta jest wykorzystywana w różnorodny sposób. Liście osiągające długość do 4 metrów służą jako pokrycie dachów domów, do wyplatania koszy, mat, toreb, powrozów, sandałów, uprzęży dla zwierząt. Umieszczone w specjalny sposób w strefie przybrzeżnej morza stanowią swoiste sieci na ryby. Z kolei liście wetknięte w piaszczyste podłoże służą jako płoty. Kłodziny, przypominające pnie innych drzew, służą do budowy domów, stropów, drzwi, stołów, ławek i innych mebli. Z młodych osłonek owocostanów produkuje się sycerę, mocny napój alkoholowy.

Drzewo oliwki europejskiej o jasnej koronie jest łatwo rozpoznawalne w krajobrazie śródziemnomorskim. W gajach oliwki są sadzone w rzędach, a ich kuliste korony w okresie jesiennym są obsypane owocami, kształtem przypominającymi nieduże śliwki w kolorze zielonym lub fioletowym. Owoce te są źródłem oliwy, która obok mąki była najważniejszym produktem spożywczym. Bardzo obrazowo opisuje to Biblia, pokazując ubogą wdowę z Sarepty i jej spotkanie z prorokiem Eliaszem:

40 KB
26 paź 14 19:37

8.1 Góra Synaj.jpg

Góra Synaj stanowi najwyższy element w całej kompozycji ogrodu. Jest ona kamienista, pozbawiona roślin, a na jej szczycie umieszczono dwie duże tablice kamienne z przykazaniami ? symbol wydarzeń związanych z nadaniem Prawa Bożego, o czym można przeczytać w Księdze Wyjścia:

Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli oni na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Mojżesz wstąpił wtedy do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: ?Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia? (Wj 19,1-5).

« poprzednia stronanastępna strona »

Pobierz folder
Zachomikuj folder

46 plików
1,64 MB

bezpośredni link do folderu

Chomikowe rozmowy

GrazynaWol napisano 3.02.2021 19:40

obrazek

Serdecznie pozdrawiam i życzę miłego wieczoru, Grażyna

TRADITION napisano 11.08.2021 11:35

FILMOWE-PREMIERY-2021 napisano 18.02.2022 22:16

POZDRAWIAM I ZAPRASZAM ...KLIKNIJ W BANER PO SUPER HITY

poyav18428 napisano 21.11.2022 18:49

Super chomik

Sensueelle napisano 15.01.2023 21:35

Witam serdecznie obrazek

W małych rzeczach odnajdujemy szczęście W pięknej muzyce szukamy chwili spokoju W cudownym obrazie odkrywamy inspiracje W słowach wiersza poszukujemy natchnienia A ciepła... w sercach przyjaciół... Nutka dla Ciebie - kliknij tutaj SERDECZNIE POZDRAWIAM..Asia

jolenta.t napisano 4.06.2023 21:43

Serdecznie Witam

"...Nadzieja to ogień, który chce płonąć nawet wtedy, gdy jest gaszony. Nadzieja to nieodparte dążenie, by odnajdywać sens w bezsensie i odkrywać prawdę w zamęcie kłamstw. Nadzieja to ziarnko światła ukryte w głębokiej ciemności..."

obrazek

…od Ciebie tylko zależy, jak spojrzysz na ludzi i świat… …uśmiechnij się więc do każdego, bo każdy miłości jest wart… Pozdrawiam serdecznie. jolenta.t

Barnaba1954 napisano 21.10.2023 12:56

Kolorowe szczęście niech w Twym sercu dziś gości, a w oczach niech błyszczą, tylko iskierki radości. Bądź jak słońce, by ludzie tęsknili za Twoim uśmiechem, jak za jego promieniami, gdy pada deszcz...... ........................SERDECZNIE POZDRAWIAM

Grzecznydiabelek napisano 12.02.2024 04:09

Uśmiechem Cię Witam, Szeptem Pozdrawiam,

Kiedy świt wstaje dotyka zmysły nieodgadnioną dzień wcześniej jeszcze smugą kolorów, zapachów, dźwięków. Wchłaniaj ją w siebie z emocji dreszczem. Chociaż dopiero smugę cieniutką na widnokręgu noc przepuściła to już dociera do każdej myśli ciepło, z którego wyrasta siła. Dar ten wspaniały niech będzie z Tobą, dla mnie go również trochę zostanie. Proszę, więc spojrzyj przychylnym okiem na dzień, co zaraz pięknem powstanie.

W rejs na nowy dzień zabierz słońce, by uśmiechem Cię wspierało

jolenta.t napisano 31.03.2024 14:50

Serdecznie Witam

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzę Tobie i Twoim bliskim, dużo zdrowia, radości, smacznego jajka, mokrego dyngusa i samych cudownych chwil. Aby ten wyjątkowy czas był pełen wiary, nadziei i miłości.

obrazek

By ranek wielkanocny każdego dnia się zdarzył, w pełnym pogoni życiu. By czas się czasem wstrzymał lub stawiał kroki mniejsze, abyśmy mogli dojrzeć co w życiu najważniejsze... Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy i Wesołego Alleluja!!! jolenta.t