Mons Kallentoft, Markus Lutteman - Zack Herry 1 - Na imię mi Zack.pdf

Od „Daj, ać ja pobruszę...” do „No to frugo”. Najbardziej błyskotliwy specjalista od polszczyzny o pięćsetce najbłyskotliwszych, najniezwyklejszych, najważniejszych polskich zdań. Jerzy Bralczyk nie tylko zebrał zdania, które najsilniej istnieją w świadomości Polaków, ale też z ich pomocą stworzył niezwykłą opowieść o polskiej mentalności, która odbija się w tym, jak mówimy na co dzień i od święta. Są tu literackie cytaty (z Mickiewicza, Sienkiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Konopnickiej, Tuwima, Kofty, Osieckiej i Młynarskiego), zdania wielkich Polaków (od Jagiełły i „Mieczów ci u nas dostatek...” do „Czuj się odwołany” Wałęsy), codzienne powiedzenia, zawołania kibiców i reklamowe hasła, które zrobiły zawrotną karierę w języku potocznym. Każde z nich opatrzone brawurowym, ale też wnikliwym komentarzem opowiadającym o genezie i zmiennych losach najsłynniejszych polskich zdań.

W tym tomie przedstawiamy wybór „wojennych” reportaży powstałych w ciągu pierwszych sześciu miesięcy od ataku Putina na Ukrainę. Piszemy o tym, jak to się wszystko zaczynało, rozwijało, zmieniało. Ilu ukraińskich uchodźców przybyło do Polski, jak się zaaklimatyzowali i jaki widzą swoją przyszłość. Odpowiadamy także na pytania: dlaczego na polskich strzelnicach zrobiło się tłoczno, co mówi Rosjanom ich telewizja, kto i jak łamie nałożone na Rosję embargo i dlaczego patriarcha moskiewski Cyryl wygłosił kazanie, w którym poparł wojnę. W jednym z reportaży relacja z Jedwabnego - to też była, jak się jej przyjrzeć, zbrodnia komunistyczna. Bo motywacją była zemsta, a wykonawcami i prowodyrami byli polscy eksagenci NKWD, którzy chcieli się wkupić w łaski nowych panów. Ale żeby nie było tak smutno, piszemy też o polskim bohaterstwie i o tym, czym właściwie był „Statut kaliski”, słynny ostatnio z powodu jego spalenia.

Ta książka była podstawą do nakręcenia filmu obejrzanego w tym roku przez ponad 200 000 widzów! Fascynująca książka, która jest odpowiedzią na współczesne wątpliwości dotyczące wiary. Autor, amerykański pastor, mierzy się z argumentami ateistów i agnostyków i udowadnia, że wbrew temu, co powiedział wiele lat temu Fryderyk Nietzsche, Bóg jednak nie umarł! Co ciekawe, w swoich wywodach często odwołuje się do... nauki – broni, którą często starają się wykorzystywać zwolennicy teorii głoszącej śmierć Boga. Znakomita książka dostarczająca ludziom wierzącym argumentów w dyskusjach ze sceptykami. Żywo opowiedziane prawdziwe historie tego typu zmagań dodają książce kolorytu i sprawiają, że nie jest to tylko rozprawa teoretyczna.

To zwyczajne popołudnie, gdy wychodzę przez drzwi kuchenne na patio, żeby sprawdzić, co u mojej pasierbicy, Mii, która pływa w basenie. Ale nie ma jej. Serce zamiera mi w piersi, gdy widzę otwartą tylną bramkę. Byłam kilka metrów dalej. Dlaczego nie słyszałam jej krzyków? KTO ZABRAŁ NASZĄ DZIEWCZYNKĘ? Mój mąż nie rozumie, jak mogłam pozwolić na to, żeby nasza córka zniknęła. Widzę, że śledczy mi nie wierzą. Uważają mnie za złą macochę. Detektyw ciągle pyta mnie, co robiłam przez te pięć minut, kiedy Mia zniknęła. Ale nie mogę zdradzić jej mojego sekretu. Nigdy nie byłyśmy z Mią blisko i czasami doprowadzała mnie do szału, ale nigdy bym jej nie skrzywdziła. MUSICIE MI PO PROSTU UWIERZYĆ.

Czasami najbardziej idealne rodziny, skrywaja najokropniejsze sekrety. Wszyscy chcą żyć na Hogarth, ładnej, wysadzanej drzewami ulicy z białymi domami. Nowa rodzina, Westowie, pasują tam idealnie. Katherine oraz Josh wyglądają na niesamowicie zakochanych, a ich śliczne pięcioletnie bliźniaki biegają po zielonym trawniku, krzycząc wesoło. Wkrótce jednak ludzie zaczynają się zastanawiać: dlaczego nie przyjmują zaproszeń na grilla? Dlaczego, gdy pukasz do ich drzwi, odprawia cię, zamiast zaprosić do środka? Każda rodzina ma swoje tajemnice, a w najgorętszy dzień roku prawda ma wyjść na jaw. Gdy za zamkniętymi drzwiami rozgrywa się tragedia, wraz z nadejściem świtu rozlega się wycie syren. Na ulicy Hogarth już nigdy nie będzie tak samo.