Anioł na ramieniu.pdf

souleye / Wena / Mini / Anioł na ramieniu / Anioł na ramieniu.pdf

Download: Anioł na ramieniu.pdf

Pobierz

119 KB

Komentarze:

a_kasha napisano 1.06.2014 15:53

dziękuję za tę opowiesć bardzo mnei wzruszyła i długo bede o niej pamietać ;) masz talent do budowanai emocji w tak krótkich kawałkach historii :)

ewe7878 napisano 17.03.2014 20:13

piękne opowiadanie :)

Bellsi napisano 30.01.2014 09:08

Piękna historia.

SYREN__KA napisano 22.10.2013 11:35

nie wierzyłam ,że w tak" krótkim czasie "można tyle przekazać...Ty to potrafisz Violu,ukłony wielkie dla Ciebie....dziękuję

cacora napisano 11.09.2013 14:34

pięknie i poruszająca historia. córeczka chciała chronić tatę, ten w "podzięce" uczcił to. szkoda, że takim kosztem. wg jako dorosły człowiek winien trzymać tyłek na krześle i nigdzie się nie ruszać. a tak to... a ten aniołek na ramieniu - coś w tym jest! może faktycznie każdy ma takiego obok siebie, tylko nie zdaje sobie z tego sprawy. Soul, i tutaj również jestem pełna podziwu, co napisałaś. masz niesamowity talent pisania, który - na szczęście - go wykorzystujesz! chciałabym kiedyś móc przeczytać Twą twórczość z książką w ręku, a nie w internecie :D tego Ci życzę mocno! ;*

ivonkasz napisano 29.08.2013 09:06

Szanowna Pani Wioletto ;) ( ale dyplomatycznie co? haha ) tak jak obiecałam przeczytałam i teraz złożę tu swoje odczucia . „Anioł na ramieniu” hmm… sam tytuł już ma coś w sobie, zachęca a nawet pokuszę się o określenie „przyciąga” czytelnika…tak też było i ze mną, to właśnie „Anioł…” był tym pierwszym do którego przysiadłam. Opowieść o niesamowitej Ani bardzo mi się spodobała, to bardzo refleksyjna historia ,zapada w sercu i tak jakoś człowiek na chwilę zapomina o swym „poukładanym” życiu a zastanawia się nad tym co właśnie przeczytał… Myślisz o Ani, o jej przesłaniu, o jej słowach, o tym co tak naprawdę czuje autystyczne dziecko… o tytułowym Aniele .Choroba ta ( bo tak to ludzie odbierają ) nie jest mi bliska, nie znam nikogo z taką przypadłością ale co nie co wiem, i myślę sobie że w tym zamknięciu siebie, osoby autystyczne mają coś czego my nie doświadczymy… One czują inaczej całe te otoczenie, odbierają świat tak mniej nachalnie niż my, są szczęśliwe???? Twoja bohaterka i ta duża i mała dały mi taki magiczny powiew czegoś niezmaterializowanego …czyżby Anioł??? Piękna historia bo wspaniała osoba ją napisała… trzeba mieć taki dar jakim Ty jesteś obdarzona … lekkości pióra ( a może to ze skrzydła Twojego Anioła Wiolu??? ) aby przelać swe myśli, marzenia, fascynacje na „wirtualny papier”. Miło i przyjemnie się Ciebie czyta … ale Ty to już wiesz, w końcu jesteś Wyróżnioną i bardzo cenioną „pisarką”. Dziękuję za ten dotyk Anioła…

atka64 napisano 26.08.2013 19:01

Piękne opowiadanie, wzruszyłam się! Dziękuję! Pozdrawiam:)

jaszwo napisano 26.08.2013 09:29

Jakie to smutne...ale jakie prawdziwe.Niestety tatuś malo rozgarnięty,nie tak powinien uczcić słowa córki.Można by było uniknąć tej tragedi.Pozdrawiam:)

Rainwoman napisano 25.08.2013 21:18

Piękna, poruszająca historia. Po przeczytaniu zawiesza człowieka na kilka chwil i właśnie to mówi o niej najwięcej. Zostawia po sobie ślad i za ten ślad Ci Wiolu bardzo dziękuję. Wyczarowałaś słowami coś wyjątkowego :)

rodynka napisano 25.08.2013 20:51

Piękne Wiolu :) ja zawsze wiedziałam, że w Tobie drzemie ogromna magia słowa ale to .. ech słów brak po prostu piękne :)

SYREN__KA napisano 25.08.2013 20:18

pobrałam i niebawem poczytam ,dziękuję

zakewa napisano 25.08.2013 15:32

Piekne:):):)

Butterflyjola napisano 24.08.2013 23:30

dziękuję ślicznie pozdrawiam:)

myszka_a3 napisano 24.08.2013 19:31

No no wiem dlaczego zostałaś wyróżniona.... Łezka w oku się pojawia :)

Delacroix napisano 24.08.2013 11:58

Bardzo poruszająca opowieść ąż mnie wiekowej zakrecily się lzy , Doszlam do wniosku ze albo za dużo czytam już romansów albo to jest doskonale napisany tekst Chyba jednak to drugie dziękuję za tyle emocji blanka

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

souleye

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

obrazek

- No, podejdź do niej.
- Dlaczego? Nie rozumiem. – Dziewczynka była pełna wątpliwości.
- Zaufaj mi – powiedział Anioł.
- Ale miałam nikomu nie mówić.
- Ona jest inna.
- Dlaczego?
- Część niej pozostała dzieckiem.
- Nie wygląda na dziecko. – Ania podejrzliwie przyglądała się kobiecie piszącej na laptopie.
- Ona tylko udaje dorosłą – przekonywał Anioł.

Praca wyróżniona w konkursie Wybitny Twórca

Miniaturka jest mojego autorstwa. Nie zgadzam się na kopiowanie i wykorzystywanie jej fragmentów bądź w całości. Nie zgadzam się również na umieszczanie jej na innych chomikach, blogach itp.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Życzenie.pdf

Krew przeznaczenia.pdf

Zagłada Adama.pdf

Rysunek w sercu.jpg

On – trzystuletni wampir… Ona – zwykła śmiertelniczka… ...

On – trzystuletni wampir… Ona – zwykła śmiertelniczka… Czy dwa różne światy mogą żyć razem…? Czy są sobie przeznaczeni…? Anna Lawenda jest tłumaczką języka angielskiego. Romanse przeżywa jedynie na łamach książek, a jej egzystencja jest dość monotonna. W wolnych chwilach rysuje pejzaże. Właśnie jedna z jej prac wywraca do góry nogami poukładane życie kobiety. Okazuje się, że zupełnie nieświadomie stworzyła obraz przedstawiający dworek niejakiego Adama Ostrowskiego. Może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że owa posiadłość spłonęła prawie doszczętnie trzysta lat wcześniej. Adam po trwającej trzy wieki tułaczce wraca na łono ojczystej ziemi. Na przyjęciu u jednego z przyjaciół zauważa szkice przedstawiające jego dom rodzinny. Zaintrygowany postanawia poznać ich autora…

Zagłada Adama.jpg

Okładka wykonana przez i_o. Dziękuję, Aniu :)

opowiadania gif.gif

z opisem

q.jpg

q8.jpg

q6.jpg

q1.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin