trałowce projektu 254 (typu T-61) (1956)

Pierwsze całkowicie powojenne jednostki, jakie weszły w skład sił przeciwminowych, to okręty trałowce projektu 254 (określane jako typ T-61), budowane na licencji radzieckiej. Budowane były w dwóch wariantach: projekt 254K i zmodernizowany w Polsce 254M. Trałowce projektu 254K wybudowano w ilości trzech sztuk, natomiast 254M w liczbie dziewięciu. Odbywało się to w latach 1955-1958. Okręty nosiły nazwy OORP Żubr, Tur, Łoś Bizon, Dzik, Bóbr, Rosomak. Delfin, Foka, Mors, Ryś, Żbik. Okręty te miały być głównym ogniwem obrony przeciwminowej Polskiej Marynarki Wojennej w związku z wycofywaniem pozostałych okrętów, przestarzałych i sfatygowanych działaniami wojennymi. Wyposażenie trałowe wszystkich typów składało się z różnorodnych trałów elektromagnetycznych, akustycznych i kontaktowych. Do poszukiwania obiektów podwodnych służyły stacje hydrolokacyjne burtowe i rufowe. Ich główne uzbrojenie stanowiły cztery działka przeciwlotnicze 37 mm, oprócz tego jednostki proj. 254K miały osiem karabinów maszynowych kalibru 12,7 mm, a 254M cztery działka kalibru 25 mm i cztery wkmy 14,5 mm. Okręty te miały ponadto możliwość zwalczania okrętów podwodnych przy użyciu stacji hydrolokacyjnej i grawitacyjnych bomb głębinowych. Trałowce te miały 60 metrów długości, wyporność ok. 600 ton i prędkość maksymalną ok. 15 węzłów.
Wszystkie jednostki stacjonowały wpierw w Dywizjonach Trałowców na Helu, a następnie przeniesiono je do 12. Dywizjonu Trałowców Bazowych do Świnoujścia. Okręty te zostały wycofane w latach od 1987 do 1990. Wyjątkiem był ORP Tur przebudowany na okręt badawczy w 1978, który służył do 1991. ( Text pobrany z forum zgapa.pl)

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder