-
2566 -
6532 -
779 -
834
11787 plików
2700,45 GB
W czasie kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli.
W 1941 miał jakoby zbiec z gułagu na Syberii i przedostać się wraz z towarzyszami 6000-kilometrowym marszem przez pustynię Gobi, Chiny i Mongolię do Indii, a później Iranu. Po 1945 na emigracji w Anglii. W 2006 BBC opublikowało raport bazujący na danych posiadanych przez Rosję, które także zawierały najprawdopodobniej napisane przez Rawicza dokumenty, stwierdzające że Rawicz został wypuszczony z gułagu w roku 1942 w ramach amnestii dla Polaków w Związku Radzieckim i następnie przetransportowany przez Morze Kaspijskie do Iranu, tak że jego ucieczka nie mogła się odbyć[1].
Sławomir Rawicz opisał swoje przeżycia w książce Długi marsz (oryg. The Long Walk, 1955, ISBN 1-55821-684-7, wydanie w Polsce – 2001; książka napisana („ghost-written”) przez Ronalda Downinga na podstawie konwersacji z Rawiczem, wydana jako napisana przez Rawicza). Według krytyków jest to jednak historia zmyślona – w szczególności opis spotkania pary Yetich w Himalajach.
W pięć lat po śmierci Rawicza pojawiła się relacja Witolda Glińskiego potwierdzająca prawdziwość historii ucieczki z sowieckiej niewoli, twierdząca jednak, iż Rawicz przywłaszczył sobie historię innego żołnierza Polskich Sił Zbrojnych, Witolda Glińskiego. Fałszerstwo (Rawicza) wyszło na jaw w momencie, gdy okazało się, iż Rawicz nie mógł uciec z obozu, gdyż według sowieckich archiwów wojskowych został ewakuowany wraz z armią Andersa do Persji. Na niekorzyść byłego żołnierza świadczy również wiele innych rozbieżności pomiędzy jego aktami a treścią książki[2]. W 2009 ujawnił jednak prawdę, gdyż chciał, aby nie została zapomniana[3].
Z kolei relacja Witolda Glińskiego jest kwestionowana (Leszek Gliniecki: Prawda o Długim Marszu), ale do tej (2012) pory nie ustalił się konsensus wśród źródeł co do jej autentyczności.
Amerykańska autorka Linda Willis odnotowała bezkrytycznie relację Glińskiego, który opowiedział jej, że po przybyciu do Indii odbył długą podróż pociągiem (otwarte lory z ławkami) do małego portu nad brzegiem Morza Kaspijskiego, skąd przetransportowano jego i wielu innych statkami do Persji[4]. Świadczy to o zupełnej nieznajomości geografii regionu (w tamtych czasach brzegi Morza Kaspijskiego były w posiadaniu tylko dwóch państw: ZSRR i Iranu) i o tym, że Gliński (podobnie jak Rawicz) dotarł z wojskiem polskim pociągiem do Krasnowodska, skąd został przetransportowany statkiem do Pahlavi, czyli że on również nie uciekł do Indii.
W roku 2010 australijski reżyser Peter Weir zrealizował (w koprodukcji ze stroną polską) film Niepokonani (z Jimem Sturgessem, Colinem Farrellem i Edem Harrisem), w którym dość wiernie ukazuje perypetie rzekomych uciekinierów.
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB