-
316 -
55 -
783 -
2902
4142 plików
10,89 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
Zapraszamy do kadryla, te melodię każdy zna
Tutaj wszys ...
ROLA OBRZĘDOWOŚCI ŻEGLARSKIEJ
W środowisku ludzi wody, morza, jak chyba w żadnym innym istnieje moc przeróżnych zwyczajów i obrzędów. Wiele narodów świata wniosło na przestrzeni wieków swój wkład do skarbca tradycji marynarskich. Rodzimy się one zarówno pod wpływem bo jaźni przed zjawiskami przyrody, jak tez i pod wpływem rozwoju techniki żeglarskiej, czy warunków Bycia na morzu.
Przestrzeganie pewnych zwyczajów morskich stało się z czasem rzeczą niezbędna w stosunkach międzynarodowych. Wymagało to oczywiście ustalenia jednolitych poglądów na tę sprawę. W 1818 r. państwa morskie, m.in. Rosja, Anglia, Francja, zobowiązany się po kongresie w Aachen do oddawania honorów na morzu. Od tego czasu stopniowo zostają włączone do regulaminów służby okrętowej najróżniejsze zalecenia dotyczące stosunków w marynarkach handlowych i wojennych.
Nie wszystkie z dawnych zwyczajów znalazły swoje odbicie w regulaminach, przepisach i instrukcjach. Ulegając licznym modyfikacjom, przystosowały się one do aktualnych potrzeb. Przykładem tego może być chrzest statków i okrętów. Na niektóre zwyczaje patrzy się już tylko z przymrużeniem oka i okazję do zabawy np. morski chrzest równikowy.
Są i takie zwyczaje, które istnieją, znajdując swoje uzasadnienie we względach etycznych, czy morskim savoir-vivrze. Żaden żeglarz nie uczyni krzywdy ptakom morskim, zwłaszcza śnieżnobiałym albatrosom, już nie dla tego, że wierzy w to, iż znajdują się w nich dusze zmarłych marynarzy; nie uczyni ptakom, ani innym zwierzętom, krzywdy powodowany względami humanitarnymi. Nikt w dobie radaru i nawigacji satelitarnej nie sądzi, że gwizdaniem można na morze sprowadzić wiatr. Ale też i nie gwiżdże na pokładzie, zdając sobie sprawę, że kłóci się to zarówno z dobrym wychowaniem, jak też z porządkiem okrętowym (gwizd jest tu sygnałem wzywającym np. do zbiórki na pokład).
Rzeczą chyba oczywistą jest, aby każdy człowiek zajmujący się morzem, obojętnie czy w sposób zawodowy, czy hobbystyczny, musi być zorientowany w tym archaicznych z pozoru ceremoniałach. Ich znajomość pozwala na zżycie się ludzi pod żaglami, na wspólnym pokładzie, bez względu na język, kolor skóry, staż czy płeć.
W środowisku ludzi wody, morza, jak chyba w żadnym innym istnieje moc przeróżnych zwyczajów i obrzędów. Wiele narodów świata wniosło na przestrzeni wieków swój wkład do skarbca tradycji marynarskich. Rodzimy się one zarówno pod wpływem bo jaźni przed zjawiskami przyrody, jak tez i pod wpływem rozwoju techniki żeglarskiej, czy warunków Bycia na morzu.
Przestrzeganie pewnych zwyczajów morskich stało się z czasem rzeczą niezbędna w stosunkach międzynarodowych. Wymagało to oczywiście ustalenia jednolitych poglądów na tę sprawę. W 1818 r. państwa morskie, m.in. Rosja, Anglia, Francja, zobowiązany się po kongresie w Aachen do oddawania honorów na morzu. Od tego czasu stopniowo zostają włączone do regulaminów służby okrętowej najróżniejsze zalecenia dotyczące stosunków w marynarkach handlowych i wojennych.
Nie wszystkie z dawnych zwyczajów znalazły swoje odbicie w regulaminach, przepisach i instrukcjach. Ulegając licznym modyfikacjom, przystosowały się one do aktualnych potrzeb. Przykładem tego może być chrzest statków i okrętów. Na niektóre zwyczaje patrzy się już tylko z przymrużeniem oka i okazję do zabawy np. morski chrzest równikowy.
Są i takie zwyczaje, które istnieją, znajdując swoje uzasadnienie we względach etycznych, czy morskim savoir-vivrze. Żaden żeglarz nie uczyni krzywdy ptakom morskim, zwłaszcza śnieżnobiałym albatrosom, już nie dla tego, że wierzy w to, iż znajdują się w nich dusze zmarłych marynarzy; nie uczyni ptakom, ani innym zwierzętom, krzywdy powodowany względami humanitarnymi. Nikt w dobie radaru i nawigacji satelitarnej nie sądzi, że gwizdaniem można na morze sprowadzić wiatr. Ale też i nie gwiżdże na pokładzie, zdając sobie sprawę, że kłóci się to zarówno z dobrym wychowaniem, jak też z porządkiem okrętowym (gwizd jest tu sygnałem wzywającym np. do zbiórki na pokład).
Rzeczą chyba oczywistą jest, aby każdy człowiek zajmujący się morzem, obojętnie czy w sposób zawodowy, czy hobbystyczny, musi być zorientowany w tym archaicznych z pozoru ceremoniałach. Ich znajomość pozwala na zżycie się ludzi pod żaglami, na wspólnym pokładzie, bez względu na język, kolor skóry, staż czy płeć.
| Nauka pływania, ratownictwo | Piosenki żeglarskie, szanty | Poradnik wiedzy żeglarskiej |
| Poradniki, wiedza | Ratownictwo medyczne | Węzły |
| Zalew Zegrzyński, kanały wodne | Zdjęcia jachtów, żaglowców |
- sortuj według:
-
5 -
2 -
0 -
0
7 plików
359 KB
Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (44)
