Sheaskpere William

ok. 1554 - 1616

William Szekspir (org. Shakespeare) jest postacią dość tajemniczą, i, choć znamy wiele jego sztuk, o jego życiu, wiemy raczej niewiele, a informacje, które posiadamy bywają sprzeczne. pierwszą nie do końca sprawdzoną informacją jest data jego urodzin, 23 kwietnia 1564 r. przyszedł na świat w niewielkim angielskim miasteczku Stratford-upon-Avon. Tam też rozpoczął swoją edukację w szkole miejskiej. Od 1571 r. uczęszczał do tak zwanej grammar school, gdzie zdobywał podstawy humanistycznego wykształcenia. Zgodnie z ówczesnym kanonem uczył się retoryki, gramatyki łacińskiej, czytał prostsze dzieła najbardziej znanych twórców rzymskich (Wergiliusza, Owidiusza, i innych). i tu edukacja wybitnego dramaturga się kończy. Szekspir ukończył tylko jedną szkołę, co robił później? Wydaje się, że lata 1578-81 spędził u swojego protektora Aleksandra Houghtona w Lea Hall. Wtedy to najprawdopodobniej wstąpił do trupy aktorskiej, były to jego pierwsze doświadczenia z prawdziwym teatrem. Następnie w latach 1581-88 Szekspir pełnił funkcje sekretarza lub nauczyciela u baroneta Thomasa Hesketha w Rufford, prawdopodobnie tam również zetknął się ze sztuka sceniczną, będąc członkiem zespołu muzycznego. Wiadomo, że w wieku lat osiemnastu 27 listopada1 582 r. Szekspir wszedł w związek małżeński z trzydziestosześcioletnia wówczas Anną Hathaway. Kolejne nieudokumentowane podania donoszą, iż małżeństwo to zostało zawarte ze względu na ciążę panny młodej, a jego dalsze losy nie układały się zbyt szczęśliwie. Wiele wskazuje też na biseksualne skłonności Szekspira, co zapewne nie wpłynęło pozytywnie na jego więzi małżeńskie. Nie umocniły ich też dzieci, w1583r. przyszła na świat ich pierwsza córeczka Zuzanny, zaś w 1585 r. Anna urodziła bliźniaki, którym nadano imiona: Judyta i Hamnet. A już trzy lata później, Szekspir, mając lat 24, pozostawił żonę i trójkę dzieci Stratfordzie, a sam wyjechał do Londynu. W Londynie spędził kolejne dwadzieścia lat swojego życia, z rodziną utrzymywał ograniczony kontakt, dbając jednak o jej byt materialny (spłacał długi ojca i przesyłał pieniądze żonie). Początkowo jego pobyt w stolicy nie układał się pomyślnie, podejmował się słabo płatnych zajęć (podobno zaczynał od pilnowania koni widzów, przybywających do teatru. Próbował też handlu, inwestycji w nieruchomości, a nawet lichwy. Kariera Szekspira rozpoczęła się od wystawienia przez zespół Lorda Strange'a w marcu 1592 r jego sztuki zatytułowanej "Król Henryk VI". Dramat cieszył się ogromnym powodzeniem, zdobył sobie uznanie szerokiej publiczności, a Szekspirowi przyniósł stały angaż jako "dostawcy tekstów". Dobra passa teatrów londyńskich skończyła się wraz z nadejściem zarazy, która wybuchła w 1593 r. w Londynie. Miasto przeżywało ciężkie chwile, zaraza pochłonęła 11000 osób, wszelkie życie publiczne zamarło, zamknięto wszystkie teatry, nie było wiec zapotrzebowania na nowe sztuki. Szekspir wyjechał z Londynu na rok, czas ten poświęcił na stworzenie poematów "Wenus i Adonis" oraz "Lukrecja". Kiedy zagrożenie zarazy minęło, w 1594 roku Szekspir wrócił do stolicy, oba jego poematy przypadły do gustu nowym rzeszom odbiorców, zaś Szekspir pozyskał możnego protektora Obydwa utwory przyniosły mu uznanie w lorda Southamptona. Zainteresowanie Szekspira teatrem związało go z trupą o nazwie "Słudzy lorda szambelana", związek ów zaowocował wystawieniem "Komedii omyłek" przed obliczem królowej. królową swoją sztukę KOMEDIA OMYŁEK. W 1596 r. Szekspir otrzymał tytuł szlachecki. Jego kariera rozwijała się szybko, w 1598 r. nabył udziały nowopowstałej sceny teatru "The Globe" ( tj. "Pod Kulą Ziemską"). Po zmianie na królewskim tronie ( o śmierci królowej Elżbiety I - 1603 r. na tronie zasiadł Jakub I) zespół aktorski Szekspira nadal cieszył się uznaniem dworu. "Słudzy Lorda Szembelana" często występowali przed królem, dawali też występy na prowincji. Trupa Szekspira jako pierwsza otrzymała na własny użytek stały kryty teatr w londyńskim opactwie dominikańskim Blackfriars. W 1610 r. Szekspir, będąc już uznanym dramaturgiem, wrócił w swoje rodzinne strony. Zmarł w Stratford 23 kwietnia 1616 r., a jego ciało złożono w prezbiterium tamtejszego kościoła Świętej Trójcy. Twórczość Szekspira trudno jednoznaczne przypisać do jakiejś epoki, stworzył on nową poetykę dramatu, przełamał istniejące konwencje i pozostawił po sobie dzieła wybitne i ponadczasowe. Większość badaczy zgadza się co stanowiska, że Szekspir był twórca przełomu, ze plasuje się miedzy renesansem a barokiem. Jedna trzeba zauważyć, że wiele spośród tendencji zapoczątkowanych przez Szekspira zostało później rozwijanych przez romantyzm.

Dzieła

* poetyckie: cykl "sonetów" obejmujący 154 utwory z lat 1592-94, "Wenus i Adonis" (1593), "Lukrecja" (1594),
* dramatyczne:

dramaty historyczne dotyczące wydarzeń z historii Anglii: "Król Henryk IV" (1590), "Król Henryk VI" (1591), "Król Henryk VIII" (1613), "Król Ryszard II" (1595), "Król Ryszard III (1592)

komedie: "Komedia omyłek" (1593), "Poskromienie Złośnicy" (1593), "Serc starania stracone" (1594), "Dwóch panów z Werony" (1594), "Sen nocy leniej" (1596), "Wesołe niewiasty z Windstoru" (1597), "Kupiec wenecki" (1597), "Wiele hałasu o nic" (1599), "Jak wam się podoba" (1599), "Wieczór trzech króli" (1600), "Miarka za miarkę" (1603), "Opowieść zimowa" (1610), "Burza" (1611),

tragedie: "Titus Andronicus" (1592), "Romeo i Julia" (1595), "Juliusz Cezar" (1599), "Hamlet" (1601), "Otello" (1604), "Król Lear" (1606), "Makbet" (1606), "Koriolan" (1607), "Antoniusz i Kleopatra" (1608).

Dziś największym uznaniem cieszy się "Romeo i Julia" - tragiczna historia nieszczęśliwej miłości dwojga ludzi, których łączy miłość, a dzieli przeszłość zwaśnionych rodów. Drugim arcydziełem Szekspira jest "Hamlet" opowieść o duńskim księciu uwikłanym w miłość zdradę i zemstę.

Shakespeare William

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder