OŁTARZE 20

( CIĄG DALSZY Z FOLDERU OŁTARZE 15 )

Obecnie Kościół został pozbawiony przez Boga łaski obrony obojętni konsekrowani przeszli do obozu nieprzyjaciela i teraz współpracują z nim pomagając mu w realizacji tych niecnych zamiarów. Z takich powodzeń czart jest ogromnie pyszny i zazdrosny[31].

Kierujący Kościołem i Jego pasterze zapomnieli, że Kościół [Chrystusowy] przewyższa wszystkie autorytety ziemskie. Kościół bowiem ma boski początek, a Jego posłannictwo przewyższa dobra ziemi i celu, do którego dąży. Celu, którego Ja, Jezus Jednorodzony Syn Ojca, gdy nadeszła pełnia czasów stałem się Ciałem i umarłem na krzyżu dla zbawienia wszystkich ludzi[32].

Istotnym zadaniem współczesnego Kościoła jest przywrócenie wszystkim kapłanom i wiernym wiary w diabła i świadomość ogromnego zagrożenia. W swoim wystąpieniu 15 listopada 1972 r. papież Paweł VI, omawiając dramatyzm ciemnej mocy walczącej w Kościele, a której na imię szatan, mówił: jakie są dzisiaj największe potrzeby Kościoła? Nie zdziwi was nasza odpowiedź, która wydać się może uproszczona, a nawet przesadzona, albo nierealna: jedną z największych potrzeb jest obrona tego zła, którego nazywamy diabłem (...). Ten, kto nie chce uznać jego istnienia, kto czyni zeń zasadę samą dla siebie, nie mającą jak każde stworzenie pochodzenia od Boga, lub ten, kto tłumaczy go jako pseudorzeczywistość, jako konceptualną i fantastyczną personifikację nieznanych przyczyn naszych nieszczęść, ten stawia się poza ramą nauczania biblijnego i kościelnego (...)[33].

W tej trudnej sytuacji Kościoła, wielu kapłanów zostało sprowadzonych na manowce. Wielu uciekło z owczarni[34], niewielu interesuje się tym tajemniczym fenomenem i są bardziej pochłonięci sprawami, które nie są moimi. Dzień i noc winni zajmować się moimi sprawami, które związane są z moją osobą, obroną moich spraw, a więc chwałą Bożą i dobrem dusz. Lecz o tych problemach mało kto myśli. Polityka, sport, filmy, pornografia w telewizji, sale publiczne są ich całym zainteresowaniem a często i gorsze rzeczy.

Zawsze głusi, zawsze skorzy do szemrania, prawie zawsze obojętni na problemy, dla których zostali stworzeni, wybrani i wezwani... Jest to postawa mówiąca „Nie" Miłości, „Nie" Prawdzie, a za to „Tak" na rzeczy przeciwne. Jest to naprawdę paradoksalne, bezmyślne i niepojęte i dlatego jest - trudne do zniesienia[35].

Tu spełniają się wypowiedziane w rozpaczy słowa Pana Jezusa nad swoimi sługami, skierowanymi w sierpniu 1931 r. do siostry Łucji, wizjonerki z Fatimy: Przekaż moim sługom, którzy, jak widzę idą śladami króla Francji, opóźniając spełnienie Mojej prośby, że będą go naśladować również w jego nieszczęściach. Ten żal Pana Jezusa wypływał z faktu, że nie chcieli oddać Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi[36].

W tej skomplikowanej sytuacji Kościoła jest ratunek dla Niego. Ratunkiem tym jest sam Pan Jezus w całej tajemnicy dzieła intronizacji. Jest pocieszającym faktem, że odnowa ta już rozpoczęła się, ale wybuchnie pod cudownym działaniem Ducha Ożywiciela, w chwili wyznaczonej w wiekuistych dekretach Bożych[37].

Choć przedstawiłem Wam przerażająca otchłań, do której zdążają ludy i Kościół święty, to jednak oczyszczenie już rozpoczęte jest wielką sprawiedliwością, ale też nieskończonym miłosierdziem, bo otworzy przed ludzkością horyzonty, dotąd nie znane[38].

Zbliżamy się do kresu tego nieludzkiego konfliktu. Będzie to czas, w którym będziesz świadkiem najdziwniejszych świętokradztw przeciw Bogu i Kościołowi, dokonywanych właśnie przez tych, którzy powinni być ich największymi obrońcami[39].

To rozpoczęte już oczyszczenie wyrzuci całą zgniliznę pysznych i zarozumiałych pseudo- teologów, którzy tyle trucizny rozlali w Moim Kościele. Odrzuci precz całą zgniliznę, przez którą zniekształcono oblicze Kościoła - oblicze, jakie otrzymał przy swoim powstaniu[40].

W Kościele odrodzonym dusze będą kształtowane, wychowywane i formowane w czystości ducha Ewangelii, wolnego od mylnych i trujących interpretacji ludzi pysznych i ambitnych, kochających bardziej siebie niż prawdę[41].

Kościół będzie odnowiony przez Ducha Świętego, a więc uwolniony od intryg, ambicji, egoizmu, podziałów, które Go ranią i oddają na pożarcie wrogom widzialnym i niewidzialnym[42].

W nowym Kościele będzie trzeba wiele zmienić i zmieni się. Trzeba będzie skazać na wygnanie pseudo-proroków, pseudo-mistrzów i wielu pseudo-teologów... W nowym Kościele nikt już nie odważy się poddać Chrystusa, Jego Kościół, Jego Ewangelię, Jego moralność - fałszywemu postępowi, nowoczesnej technologii, która nie potrafiła dać ludziom ani sprawiedliwości, ani pokoju, ani miłości[43].

Chcesz jeszcze wiedzieć coś więcej co będzie po oczyszczeniu? Otóż w poprzednich orędziach mówiono ci już, że odpadnie wiele aktualnych struktur Kościoła: zgromadzenia, zakony, klasztory nie odpowiadające już duchowi w jakim były założone. Powstaną inne bardziej odpowiednie do potrzeb odnowionego Kościoła. W tym Kościele nie będzie już źródeł zgorszeń i przewrotności. Nie będzie śladu podziałów, ani pragnień honorów i bogactw. Piękna, jak oblubienica z „Pieśni nad Pieśniami". Kościół będzie matką litościwą, mistrzynią mądrą i mocną, chroniącą skarbu powierzonego przez Niebo. Jest to skarb Słowa Bożego, słowa prawdy niewrażliwej na żadne wpływy wiatru. Trzeba będzie strzec nie tylko nieocenionego dziedzictwa objawienia, ale i prawa, moralności ewangelicznej, która nigdy nie może dostosowywać się do zmiennych czasów, ani do żadnych cywilizacji zależnych od zmiany pokoleń. Przeciwnie, czasy i pokolenia mają stosować się do nauki i moralności, danej przez Boga.

Naganna uległość biskupów pod tym względem była powodem anarchii, nieporządków i rozluźnienia: tych ciężkich chorób konającego Kościoła. Lecz w nowym Kościele zniknie ta straszna plaga ryzykownej ugody, tej taktyki diabelskiej, powodu niezliczonych nieszczęść. Zawsze tylko prawda i moralność chrześcijańska, te drogocenne Dary Boże dla ludzkości, zwłaszcza dla Kościoła, będą mogły uzdrowić narody i Kościół, bo można im zawsze przywrócić zdrowie. Nowy Kościół założy sam Chrystus bo będzie chciał Go mieć. Będzie to Gwiazda, zdolna prowadzić zjednoczone ludy do wspólnego celu.

Kościół będzie naprawdę sakramentem zbawienia, rodzącym sprawiedliwość, pokój i miłość. Kościół odrodzony stanie się świadomy wielkich mocy, jakie mu Bóg udzielił. Przejęty swym Boskim posłannictwem Bożym, Kościół walczyć będzie dzielnie przez swych biskupów i kapłanów. Będą oni przejęci wielkością i godnością kapłańską i oprą się niecnym siłom piekła. Uwalniać i uzdrawiać będą dusze i ciała bardzo wielu niewolników Szatana, bo wtedy wszyscy ludzie będą wierzyli w istnienie i szkodliwość diabła[44].

To współczesne pogrążenie ludzkości i Kościoła w takim złu może być tylko uzdrowione przez samego Boga. To On sam w oznaczonej chwili, choć ona obecnie wygląda na straconą, przyjdzie i zmieni tę sytuację[45].

Przedstawiając poniższe zbiory materiałów źródłowych pragnę Drogiemu Czytelnikowi przybliżyć tę problematykę Czasów Ostatecznych, mowy Boga w przeciągu historii ostatnich wieków, walki Szatana z ludzkością oraz wielką nadzieję, jaką jest przyjęcie ostatniego wielkiego wołania Boga, przyjęcie Jezusa Chrystusa przez narody i poszczególnych ludzi, w Jego tajemnicy Intronizacji. Przyjęcie jako Króla, ze wszystkimi konsekwencjami. Hołd i uznanie Jego prawa. Powrót do służby Jedynego i Jednego Pana !!!



Licencjusz świętej Teologii i doktor nauk humanistycznych

Ks. dr hab. Piotr Natanek



[1] Antonio Socci, Ojciec Pio. Tajemnica życia, Częstochowa 2009, s.69.

[2] Ottavio Michellini, Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do Kapłanów, Wrocław 2002, Wyd. II, s.254.

[3] Tamże, s.251.

[4] Tamże, s.218-219.

[5] Tamże, s.255.

[6] Antonio Socci, Ojciec Pio. Tajemnica życia, Częstochowa 2009, s.70.

[7] Arnaud de Lassus, Sekret Matki Bożej z La Salette o czasach ostatecznych. 150-lecie Objawienia się Matki Bożej Melanii Calvat i Maksymilianowi Girard, wyd. I, Komorów 1997.

[8] Antonio Socci, Ojciec Pio. Tajemnica życia, Częstochowa 2009, s.65.

[9] Tamże, s.72.

[10] Św. S. Faustyna Kowalska, Dzienniczek, Warszawa 2007, 1702.

[11] Tamże, 445.

[12] Antonio Socci, Ojciec Pio. Tajemnica życia, Częstochowa 2009, s.68-69.

[13] Tamże, s.55.

[14] Burzyciele. Tajemnica bezbożności, www.voxdomini.com.pl/vox_art/emmerich.html

[15] Vittorio Messori, Opinie o Maryi. Fakty, poszlaki, tajemnice, Warszawa 2007, s.310.

[16] Rozważania podczas Drogi Krzyżowej w Koloseum rzymskim, 25.03.2005. http://www.opusdei.pl/art.php?p=10068.

[17] Rozważania podczas Drogi Krzyżowej w Koloseum rzymskim, 25.03.2005. http://www.opusdei.pl/art.php?p=10068.

[18] Homilia Benedykta XVI na rozpoczęcie pontyfikatu, http://www.benedyktxvi.info.pl/artykul/2.

[19] Ottavio Michellini, Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do Kapłanów, Wrocław 2002, Wyd. II, s.248.

[20] Tamże, s.226.

[21] Tamże, s.376.

[22] Tamże, s.231.

[23] Tamże, s.225.

[24] Tamże,s.215.

[25] Tamże, s.219.

[26] Tamże, s.245.

[27] Tamże, s.238.

[28] Tamże,s.229.

[29] Tamże,s.212.

[30] Tamże, s.357.

[31] Tamże,s.246.

[32] Tamże, s.247.

[33] Antonio Socci, Tajemnice życia Jana Pawła II, Kraków 2009, s. 87.

[34] Duszpasterze, którzy winni prowadzić dzielnie walkę uciekli z pola bitwy, zdradzając swój największy i najszlachetniejszy mandat. Stracili wiarę i są ślepi, toteż trzeba modlić się na nich i wzywać do modlitwy, nie rezygnować z walki z niedowiarstwem. Trzeba wytrwać w walce z mocami zła przy pomocy pewnych i skutecznych środków, jakie macie do dyspozycji. Ottavio Michellini, Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do Kapłanów, Wrocław 2002, Wyd. II, s.216.

[35] Ottavio Michellini, Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do Kapłanów, Wrocław 2002, Wyd. II, s.252.

[36] Antonio Socci, Ojciec Pio. Tajemnica życia, Częstochowa 2009, s.67.

[37] Ottavio Michellini, Orędzia Pana Jezusa Chrystusa do Kapłanów, Wrocław 2002, Wyd. II, s.230.

[38] Tamże, s.233.

[39] Tamże, s.245.

[40] Tamże, s.248.

[41] Tamże,s.231.

[42] Tamże, s.229.

[43] Tamże, s.234.

[44] Tamże, s.235.

[45] Tamże, s.379.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder