La rochefoucauld

* Aby być wielkim człowiekiem, trzeba umieć dostrzec całe swoje szczęście.



* By uzyskać stanowisko w świecie, robi się co można, aby się zdawało, że już się je ma.



* Chętniej widujemy tych, którym wyświadczamy przysługi, niż tych, co nam je wyświadczają.


* Chwali się zazwyczaj tylko po to, aby być chwalonym.

* Chwałę wielkich ludzi należy zawsze mierzyć środkami, którymi posłużyli się, aby ją zdobyć.

* Chytrość – to lichy gatunek rozumu.


* Często jesteśmy twardzi ze słabości i zuchwali z bojaźni.

* Często wybaczamy tym, którzy nas nudzą, lecz nie wybaczamy tym, których my nudzimy.

* Człowiek jest niepocieszony, gdy go oszuka wróg lub zdradzą przyjaciele, a często jest rad, gdy oszukał sam siebie.

* Człowiek, który nikogo nie lubi, jest bardziej nieszczęśliwy niż ten, którego nikt nie lubi.

* Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy ani tak nieszczęśliwy, jak to sobie wyobraża.



* Duch leniwszy w nas jest niż ciało.



* Hipokryzja to hołd składany cnocie przez występek.




* Interes przemawia wszystkimi językami i odgrywa wszystkie role, nawet rolę bezinteresowności.



* Jesteśmy tak przyzwyczajeni grać komedię wobec drugich, iż w końcu gramy komedię wobec samych siebie.

* Jeśli chcesz mieć wrogów, bądź lepszy od swoich przyjaciół. Lecz jeśli chcesz mieć przyjaciół, pozwól, aby przyjaciele byli lepsi od ciebie.

* Jeśli oddasz swoje prawo w ręce sędziów, a swoją religię w ręce biskupów, rychło znajdziesz się bez prawa i bez religii.


* Jeśli się opieramy naszym namiętnościom, to raczej dzięki ich słabości niż naszej sile.


* Jeśli chcesz mieć wrogów, bądź lepszy od swoich przyjaciół. Lecz jeśli chcesz mieć przyjaciół, pozwól, aby przyjaciele byli lepsi od ciebie.



* Kłótnie nie trwałyby długo, gdyby wina leżała tylko po jednej stronie.


* Kobieta piękna jest co dzień taka sama, natomiast w ładnej kobiecie odkrywamy co dzień jakiś wdzięk, którego w przeddzień nie znaliśmy.


* Kto mniema, że znajdzie w sobie tyle, by obejść się bez całego świata, myli się bardzo; lecz kto sądzi, że świat nie może się obejść bez niego, myli się jeszcze bardziej.

* Kto żyje bez szaleństwa, mniej jest rozsądny niż mniema.



* Lepiej jest używać swojego rozumu na znoszenie niedoli, która na nas spada, niż na przewidywanie tych, które się mogą trafić.


* Ludzie słabi nie mogą być całkiem szczerzy.



* Łatwiej jest być rozumnym za drugich niż za siebie.

* Łatwiej poznać ludzkość niż pojedynczego człowieka.

* Łatwiej zakochać się nie kochając, niż odkochać, kiedy się kocha.

* Łatwo zapominamy o naszych błędach, kiedy tylko my sami o nich wiemy.



* Mało jest uczciwych kobiet, które by nie były tym zmęczone.

* Milczenie jest najpewniejszą rzeczą dla tego, kto nie ufa samemu sobie.


* Można być sprytniejszym od kogoś drugiego, ale nie sprytniejszym od wszystkich.


* Na nic kobiecie młodość bez urody ani uroda bez młodości.

* Najtrafniejsze porównanie, jakiego można użyć dla miłości, to gorączka: nie więcej mamy władzy nad jedną, co nad drugą, tak co do siły, jak co do czasu trwania.
,

* Nie ma maski, która by mogła ukryć miłość tam, gdzie ona jest, ani udać ją tam, gdzie jej nie ma.


* Nie sposób ukryć miłości, która istnieje, jak też udawać miłość, której nie ma.

* Nieobecność gasi małe uczucia, lecz rozpala wielkie, niczym wiatr, co gasi świeczkę, ale wznieca pożar.

* Nie pragniemy na serio tego, czego pragniemy rozumem.

* Nieraz rozumny człowiek byłby w kłopocie bez towarzystwa głupców.

* Nigdy nie jest się tak śmiesznym przez właściwości, które się ma, jak przez te, które się udaje.

* Nigdy nie jesteśmy tak łatwo oszukiwani, jak wtedy, gdy myślimy, że oszukujemy innych.



* Obłuda jest hołdem, jaki występek oddaje cnocie.

* Odrzucać pochwałę to zdradzać pragnienie usłyszenia jej ponownie.



* Piekło kobiet to starość.

* Pochlebstwo jest fałszywą monetą, której nasza próżność nadaje wartość obiegową.

* Powaga jest obrządkiem ciała, wymyślonym dla pokrycia braków ducha.

* Powinniśmy się dziwić tylko temu, że jeszcze możemy się dziwić.

* Prawdziwie godny człowiek to ten, który się w nic nie stroi.

* Prosisz o złoto – otrzymasz łajno.

* Przebacza się, póki się kocha.

* Przebaczamy często tym, co nas nudzą, lecz nie możemy przebaczyć tym, których my nudzimy.

* Przyrzekamy wedle swych nadziei, dotrzymujemy wedle swych obaw.



* Rozłąka osłabia mierne uczucie, a wzmaga wielkie – tak jak wiatr gasi świecę, a rozpala ogień.

* Rozsądek i miłość niedobrze żyją razem: w miarę jak miłość rośnie, rozsądek się kurczy.

* Rozsądny człowiek zakochuje się jak wariat, ale nie głupiec.



* Są wady, z których rodzą się wielkie talenty.

* Serce wystrychnie zawsze rozum na dudka.

* Skąpstwo jest większym przeciwieństwem oszczędności niż hojność.

* Sporo ludzi gardzi majątkiem, ale mało kto umie go rozdawać.

* Spory nie trwałyby tak długo, gdyby brak słuszności był tylko po jednej stronie.

* Starcy lubią dawać dobre rady, aby się pocieszyć, że nie są już zdolni dawać złych przykładów.

* Starzy głupcy o wiele większe głupstwa robią niż młodzi.

* Szczęście i nieszczęście dotyka nas nie wedle swych rozmiarów, ale wedle naszej wrażliwości.

* Są ludzie, którzy nigdy nie byliby zakochani, gdyby nie słyszeli o miłości.



* Śmieszność hańbi bardziej niż hańba.



* Tak długo przebaczamy, jak długo kochamy.

* Ten, kto nigdy nie miał nadziei, nigdy nie zazna rozpaczy.

* Tracimy tyle czasu na rzeczy pilne, że nie starcza nam go na rzeczy ważne.

* Trwanie naszych uczuć mniej zależy od nas niż trwanie naszego życia.



* Uchylanie się od pochwały jest chęcią otrzymania jej dwa razy.

* Udana prostota jest delikatnym oszustwem.

* Umysły mierne potępiają wszystko, co przechodzi ich miarę.



* Więcej ludzi utonęło w kieliszku niż w morzu.

* Więcej mamy lenistwa w umyśle niż w ciele.

* Więcej zyskamy, ukazując się takimi, jakimi jesteśmy, niż usiłując się wydawać takimi, jakimi nie jesteśmy.

* Większość naszych błędów jest bardziej wybaczalna, niż środki którymi staramy się je ukryć.

* Większość przyjaciół obrzydza przyjaźń, jak większość nabożnych obrzydza nabożeństwo.

* Wolimy raczej mówić o sobie źle, niż nie mówić wcale.

* Wprawdzie nikt nie jest zadowolony ze swojej fortuny, za to każdy – ze swego rozumu.

* Wstydzilibyśmy się często swoich najpiękniejszych czynów, gdyby świat znał wszystkie pobudki, które je wydały.

* Wszyscy mamy w sobie dość siły, by znosić nieszczęścia innych.

* Wszystkie namiętności każą nam popełniać błędy, ale miłość najśmielsze.

* Wystarczą małe rzeczy, aby uszczęśliwić mędrca; głupca natomiast nic nie uraduje. Dlatego jest tak wielu zrozpaczonych.



* Z prawdziwą miłością jest jak z pojawieniem się duchów; wszyscy o nich mówią, ale mało kto widział.

* Zawsze mamy dość sił, aby znieść cudze nieszczęście.

* Zło, które czynimy, nie ściąga na nas tylu prześladowań i takiej nienawiści, co nasze przymioty.


* Że kochankowie nie nudzą się razem, to dlatego, że zawsze mówią o sobie.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder