-
2211 -
895 -
2488 -
1867
8161 plików
608,34 GB
Strona 2
Kiedy Izajasz mówi: "... Góry i pagórki przed wami podniosą radosne okrzyki, a wszystkie drzewa polne klaskać będą w dłonie."[Iz 55:12 BT] a Psalmista "Góry skakały jak barany, pagórki - niby jagnięta."[Ps 114:4 BT], nie należy sądzić, że ktoś traktujący Pismo Święte "dosłownie" uważa takie stwierdzenie za prawdziwe. Nie, ponieważ w Biblii znajdujemy poezję, prozę i inne formy literackie.
Pogląd tu zaprezentowany pozostaje w sprzeczności z tym, który głoszą znawcy zasady, że Biblii że nie można traktować dosłownie. Próbują oni sugerować, często wbrew oczywistym intencjom jej autorów, że opisy biblijne dotyczące pewnych wydarzeń, np. upadku człowieka lub cudów, są po prostu fikcyjnymi historyjkami, służącymi do zakomunikowania i zilustrowania ważnej prawdy duchowej. Uważają też, że tak samo, jak prawdziwość powiedzenia: "Nie zabija się kury, która znosi złote jajka" nie zależy od historycznej wiarygodności bajki Ezopa, podobnie i my nie musimy upierać się przy dosłowności przekazów opisów biblijnych, lecz radować się prawdą, którą nam przekazują.
A więc pojęcie "dosłowności" nie jest jasne i powinno być dokładnie zdefiniowane.
Przykład:
Przede wszystkim powinniśmy wystrzegać się pokusy narzucania autorom Biblii naszych XX-wiecznych pojęć na temat naukowej i historycznej poezji. Pismo Święte opowiada o zjawiskach takich jak, one naprawdę wyglądały. Pisze np. o wschodach i zachodach słońca, chociaż wiemy, że to nie słońce wstaje i zachodzi, lecz Ziemia się obraca. Lecz w dalszym ciągu używamy pojęcia wschód i zachód słońca, nawet w naszym wieku naukowego oświecenia, ponieważ jest nam wygodnie opisywać w ten sposób to co widzimy.
Tak więc nie możemy oskarżać Biblii o fałszywość, gdy mówi w sposób obrazowy. Mówi bowiem dlatego, żeby w ten sposób rozumieli ją ludzie różnych epok i kultur.
W czasach powstania Pisma Świętego nie wymagano tej samej dokładności w sprawach historycznych. Zamiast precyzyjnych danych posługiwano się przybliżeniami.
Ważny dowód prawdziwości twierdzenia, iż Biblia jest Słowem Bożym, stanowią liczne przekłady spełnienia się zawartych w niej przepowiedni. Nie są to przy tym tylko ogólne przewidywania, jak te udzielane przez współczesnych wróżbiarzy w rodzaju: "pewien przystojny, młody człowiek wejdzie wkrótce w twoje życie ...". Wedle proroctw biblijnych zawiera tak szczegółowe detale, że udowadnianie ich autentyczności pozwala utrwalić autorytet Pisma. Zaś samo Pismo jasno stwierdza, że spełnienie przepowiedni jest jednym z dowodów nadprzyrodzonego pochodzenia Słowa wypowiedzianego przez proroków.
Jeśli pomyślisz w swoim sercu: " "Jeśli pomyślisz w swym sercu: A w jaki sposób poznam słowo, którego Pan nie mówił? - gdy prorok przepowie coś w imieniu Pana, a słowo jego będzie bez skutku i nie spełni się, znaczy to, że tego Pan do niego nie mówił, lecz w swej pysze powiedział to sam prorok. Nie będziesz się go obawiał."[Pwt 18:21-22 BT]podobnie powiada Izajasz: Niechaj przystąpią i niech Nam objawią to, co się ma zdarzyć. Jakie były przeszłe rzeczy? Objawcie, abyśmy to wzięli do serca. Albo oznajmijcie Nam przyszłe rzeczy, abyśmy mogli poznać ich spełnienie. Objawcie to, co ma nadejść w przyszłości, abyśmy poznali, czy jesteście bogami. Zróbcie choć coś, czy dobrego, czy złego, żebyśmy to z podziwem wszyscy oglądali."[Iz 41:22-23 BT].
Istnieją różne rodzaje proroctw. Jedna ich grupa związana jest nadejścia Mesjasza w osobie Jezusa Chrystusa. Inne łącza się z szczególnymi, jeszcze inne z historią narodu żydowskiego.
Nasz Pan wspominał o przepowiedniach dotyczących Jego osoby. podczas rozmowy z dwoma uczniami na drodze do Emaus powiedział: "... O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego." [Łk 24:25 - 26 BT].
(zob. Księga Izajasza (52:13 + 53:12 BT) "Oto się powiedzie mojemu Słudze, wybije się, wywyższy i wyrośnie bardzo." [Iz 52:13 BT]. "w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami."[Iz 53:12 BT].stanowi najbardziej niezwykły przykład przepowiedni dotyczącej Chrystusa. Zawiera o bowiem mnóstwo informacji o niemożliwych do przewidzenia przypadkach, których nie nie można by zaaranżować w przyszłości tak, aby stanowiły wypełnienie. Dotyczą one życia Chrystusa, Jego nauki, Jego śmierci, pogrzebania reakcji na niesprawiedliwy proces sądowy. Także Księga Micheasza stanowi uderzający przykład proroctwa odnoszącego się do życia Chrystusa oraz do przyszłych wydarzeń historycznych: Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie.[Mt 5:1 BT].
Proroctwa dotyczył nie tylko nadejścia Mesjasza, lecz także królów, narodów i miast. Jedno z najbardziej charakterystycznych dotyczy miasta Tyru: "Zburzą mury Tyru i wywrócą jego wieże..." [Ez 26:4 BT]. Księga Ezechiela podaje przy tym wiele drobnych szczegółów dotyczących zburzenia miasta, przyczyn klęski, jak również faktu, że nigdy nie zostanie obudowane.
Na koniec, istnieją godne uwagi proroctwa dotyczące narodu izraelskiego. Oczywiście, przytoczymy tylko niektóre z nich. Mojżesz i Ozeasz przewidzieli rozproszenie się Żydów po całym świecie:"Pan sprawi, że poniesiesz klęskę od swych wrogów..."; "Pan cię rozproszy pomiędzy wszystkie narody, od krańca do krańca ziemi,..." [Pwt 28:25, 64 BT]"Mój Bóg ich odrzuci, gdyż Go nie słuchali: błąkać się będą między narodami."[Oz 9:17]
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB