WSZYSTKO CO MA ZWIĄZEK Z NEW AGE NALEŻY DO ANTYCHRYSTA

Stanisław Bulza

WSZYSTKO CO MA ZWIĄZEK Z NEW AGE

NALEŻY DO ANTYCHRYSTA

Żywiołowy rozwój New Age kojarzony jest z ruchem hippisowskim i młodzieżowym buntem lat 60. XX w., ale narodził się o wiele wcześniej w Kalifornii, i jego początki związane są z opublikowaniem książki "Powrót Chrystusa" ("Le retour du Christ"), która została napisana przez Alice Ann Bailey (1880-1949). Była ona przewodniczącą Towarzystwa Teozoficznego, które założyła Helena Bławatska.

Idee zamieszczone w książce szybko się rozprzestrzeniły i stały się podstawą działania dla różnych ruchów religijnych, lóż masońskich, stowarzyszeń do których m.in. należą: Różokrzyżowcy, Bildenberg, Templariusze i Strażnicy Graala, Powszechne Białe Bractwo, Towarzystwo Teozoficzne, Towarzystwo Antropozoficzne, które zostało założone w Niemczech przez Rudolfa Steinera (1861-1925). Był on od 1902 r. sekretarzem generalnym niemieckiej sekcji Towarzystwa Teozoficznego. Obok A.A. Bailey był inicjatorem New Age i wywarł ogromny wpływ na jego kształt. Wystąpił z programem płynącym z okultystycznej nauki podziału organizmu społecznego na trzy części: życie duchowe, życie prawne, życie gospodarcze. Towarzystwo jest odgałęzieniem teozofii, z którą go łączy przede wszystkim mistycyzm, tajemniczość i nauki tajemne. Zwolennicy antropozofizmu wierzą, że w oparciu o swoje poznanie, potrafią inne nauki głębiej poznać, niż nie nawiedzeni specjalnym "oświeceniem" badacze.

Natomiast Towarzystwo Teozoficzne zostało założone w 1875 r. w Nowym Jorku przez płk. Olcotta i Helenę Bławatską propagowało hinduizm jako jedną z głównych religii światowych i „matkę” innych religii. Bławatska kilkanaście lat przebywała w Tybecie, gdzie została wtajemniczona. O założeniu i rozwoju towarzystwa pisała następująco: "Olcott organizuje teraz w Nowym Jorku Towarzystwo Teozoficzne. W jego skład wejdą, najogólniej, uczeni okultyści, kabaliści, filozofowie XIX- wiecznego hermetyzmu oraz antykwariusze - entuzjaści i egiptolodzy. Chcemy dokonać eksperymentalnego porównania między spirytyzmem a magią starożytnych, podążając za wskazaniami Kabały, zarówno żydowskiej, jak i egipskiej. Od lat studiowałam hermetyczną filozofię w teorii i praktyce, i z każdym dniem utwierdzam się w przekonaniu, że spirytyzm w swoich fizycznych manifestacjach to nic innego jak Pyton starożytnych albo światło gwiezdne lub astralne Paracelsusa, czy nieuchwytny eter, który Reichenbach nazywa Od...". Światło astralne Paracelsusa to rodzaj substancji myślowej, stanowiącej "prawdziwy świat", dla którego świat fizyczny jest jedynie odbiciem. Teoria o świetle astralnym jest punktem wyjścia platońskiej teorii o poznaniu.

Teozofia, wyznawana w Indiach, Egipcie i Grecji przetrwała w niezmienionej postaci i jest obecnie dominująca w New Age. Dzieli się na kilka kategorii:

- teogonia, czyli nauka zasad bezwzględnych, utożsamiana z nauką liczb stosowaną do wszechświata, czyli matematyką teologiczną.

- kosmogonia, urzeczywistnienie zasad wiekuistych w przestrzeni i czasie.

- psychologia, ustrój człowieka; ewolucja duszy poprzez łańcuch istnień.

- fizyka, poznanie natury ziemskiej i jej właściwości.

- medycyna niekonwencjonalna, oparta na znajomości tajemnych cech minerałów, roślin i zwierząt.

- alchemia, przetwarzanie metali, czyli fabrykacja złota i srebra.

- magia i wróżbiarstwo.

- astrologia, sztuka wykrywania stosunku zachodzącego pomiędzy przeznaczeniem narodów, ludzi a ruchami wszechświata, zaznaczonymi przez zmianę położenia gwiazd.

- teurgia, najwyższa sztuka magii, która polega na wprowadzeniu duszy w świadome zetknięcie z rozmaitymi rodzajami duchów i oddziaływanie na nie.

Bławatska wielokrotnie stwierdzała, że planem podboju świata kierują tzw. "nieznani przełożeni" lub "nieznani przewodnicy". Pochodzenie ich według Bławatskiej jest następujące: " jedynie garstka pierwotnych ludzi - w których jasno płonęła iskra Bożej Mądrości, przybierając jedynie na intensywności, podczas gdy gasła równocześnie coraz bardziej w tych, którzy użyli jej do złych celów - pozostała strażnikami Tajemnic objawionym ludziom przez Boskich Nauczycieli. Wśród nich byli ci, którzy pozostawali w swym Kumar /boska czystość/ od samego początku; szeptana tradycja przekazuje, a tajemne nauki potwierdzają, że ci wybrani stali się zalążkiem Hierarchii, która przetrwała do dzisiaj". Do Towarzystwa Teozoficznego należała Martha Kunzel, która należała do ścisłego grona Hitlera, inicjatorka New Age A.A. Bailey, Rudolf Steiner, oraz Lanz von Liebefels, który wywarł istotny wpływ na Hitlera.

Po wojnie początki New Age w Europie wiążą się z Klubem "Eranos" w Asconie w Szwajcarii, gdzie spotykali się twórcy New Age. Założycielką była Olga Frobe-Kapteyn. Członkami byli specjaliści z dziedziny starożytnych kultur, uczeni, filozofowie, psycholodzy, religioznawcy, orientaliści: C. G. Jung, Teilhard de Chardin, A. Grenier, G. Scholemem, Joachim Wat, Henry Corbin, Roger Godel, T. Suzuki, Mircea Eliade, o. Jean Danielou, Giuseppe Tucci, Ernest Benz i inni. Członkowie spotykali się od 1950 r. raz do roku. Klub "Eranos" prowadził działalność propagującą wierzenia pogańskie, hinduizm i buddyzm. Prelekcje jakie tam wygłaszano dotyczyły wierzeń pogańskich i religii wschodnich jak np. "Czas i wieczność w myśli indyjskiej", "Matka Ziemia i hierogamie kosmiczne", "Misteria i odrodzenie duchowe", "Filozofia i techniki jogi", "Szamanizm", "Symbolika i religijne znaczenie Ziemi w rozmaitych kulturach - od Tybetu po teologie i zwyczaje chrześcijańskie". Idee religijne, takie jak tybetański buddyzm i związane z nim rozmaite techniki ekstazy, medytacji i kontemplacji, szamanizm, wygłaszane na spotkaniach w klubie "Eranos" były następnie szeroko rozpowszechniane przez publiczność, która słuchała tych prelekcji, a przede wszystkim czytelnicy "Eranos-Jahrbucher" byli narzędziami rozpowszechniania różnych nowinek. Organizatorzy tych otwartych spotkań wykorzystywali ludzką naiwność, gdyż wiedzieli, że wrodzoną cechą człowieka jest właśnie pociąg do tajemniczości. Dlatego właśnie wszelki nowinki z "Eranosa" szybko się rozchodziły. Książki traktujące o buddzyzmie, jodze, wschodnich sztukach walk, reinkarnacji stawały się bestsellerami.

Członkowie "Eranosa" od 1950 r. brali udział też w różnych spotkaniach, konferencjach, sympozjach i kongresach, w których uczestniczyli politycy i dziennikarze. Inicjatorem był mason Józef Retinger, który był generalnym sekretarzem Ruchu Europejskiego. Zorganizował on w Lozannie w dniach 8-13 grudnia 1949 r. konferencję kulturalną, na którą zostali zaproszeni wybitni orientaliści, religioznawcy oraz filozofowie i pisarze. Zostały wówczas utworzone różne komisje. Następną konferencję kulturalną Ruch Europy zorganizował w Wenecji 27 maja 1950 r. Było to zgromadzenie założycielskie Europejskiego Stowarzyszenia Kultury. 3 sierpnia 1950 r. odbył się w Amsterdamie międzynarodowy Kongres religioznawczy, na którym powołano stowarzyszenie studiów religioznawczych. Sekretarzem generalnym został profesor Bleeker. W kwietniu 1955 r. odbył się w Rzymie VI międzynarodowy kongres religioznawczy, któremu przewodniczył Raffaelle Pettazzoni. Wśród licznych uczonych i filozofów był w Rzymie E. Grassi, profesor filozofii w Monachium. Na Genewskich Spotkaniach Międzynarodowych obecni byli dziennikarze z różnych państw, z radiofonii szwajcarskiej i francuskiej, członkowie korpusu dyplomatycznego, osobistości zaproszone do dyskusji. W zasadzie poruszane tematy tych różnych konferencji, spotkań odnosiły się do hinduizmu, buddyzmu, pogańskich wierzeń i mitów. Nauki te cieszyły się międzynarodowym prestiżem i uznaniem czynników politycznych

Uczeni związani z Klubem „Eranos” długo zbierali i porównywali wspólne elementy wierzeń, mitów i symboliki pogańskich, etnicznych, narodowych i światowych celem wykazania podstawowych sytuacji egzystencjalnych, wspólnym różnym wierzeniom, fenomenom religijnych tzw. wartości uniwersalnych, by wykazać "jedność duchową dziejów ludzkich". Nie szukano i nawet nie próbowano wykazać europejskiej jedności w kulturze chrześcijańskiej, tak obecnej we wszystkich państwach, lecz usiłowano wykazać związki pomiędzy starożytnymi kulturami a wschodnimi jak buddyzm czy hinduizm. Natomiast za patronów New Age uchodzą: Aldous Huxley, Carl Gustaw Jung, G. Lessing, R. Sheldrake, W. James, Rudolf Steiner, Tailhard de Chardin, a także Mistrz Echart, Joachim z Fiore i Paracelsus. Przywódcą duchowym New Age jest Dalaj Lama.

W początkowym okresie powstania miał być alternatywą wobec bycia i życia ludzi Zachodu i sprowadzał się w zasadzie do nauk hinduizmu i buddyzmu. W następnych latach oferta New Age powiększała się. Znalazły się w niej elementy pogańskich wierzeń babilońskich i egipskich, starożytnej gnozy, astrologii, okultyzmu, chrześcijańskich herezji średniowiecza, tantryzmu, żydowskiej kabały, nauk różokrzyżowców, wtajemniczeń, satanizm. Zarazem New Age proponuje różne techniki ekstazy, medytacji, jogę, wschodnie sztuki walk, magię, tzw. "kosmiczny odlot" powodowany narkotykami, spirytyzm, niekonwencjonalną medycynę, psychoterapię, seks, szamanizm, zabobon, wegetarianizm, nudyzm, horoskopy, techno - ogłupianie. Wszystko to są narzędzia służące twórcom do osiągnięcia celu. Celem jest doprowadzenie człowieka do upadku i zniszczenie chrześcijaństwa. Wszystko to prowadzi bowiem nie do tego, by podciągać wzwyż poziom intelektualny, kulturowy człowieka, lecz zaniża się go.

Już w I w. po ur. Chrystusa w Aleksandrii, w szkole neopitagorejskiej, filozofowie podjęli działania, które na celu miały zjednoczenie różnych poglądów filozoficznych w jeden system, oraz zjednoczenie różnych wierzeń w jedną synkretyczną religię. Zakres poszukiwań scaleniowych rozłożono na elementy kultury europejskiej, bliskowschodniej i dalekowschodniej. Z połączenia filozofii pitagorejczyków z platońskim światem idei na podstawie wierzeń wschodnich rozwinął się neopitagoreizm w formie idei najwyższej jedności. W III w. odnowicielem tej filozofii był Plotyn /203-269/ Było to połączenie idei platońskich ze stoicyzmem, orfizmem oraz z pewnymi ideami religijno-mistycznych. Było to uparte dążenie do jedności pogańskiej. Następnie neoplatonik Jamblich rozwinął filozofię Plotyna i dodał do niej bogów greckich i wschodnich oraz demony. Pomieszawszy idee platońskie z wierzeniami wschodnimi i magią Jamblich ogłosił się najwyższym kapłanem i obiecał rozwiązać wszystkie problemy świata. Nauczał, że w nowej religii magia, zabobon i każdy przesąd nie tylko znajdzie dla siebie miejsce, ale nawet usprawiedliwienie. Teurgię postawił na szczycie wiedzy ludzkiej. Dzisiaj wszystkie te elementy są w New Age.

New Age już została określona jako „superreligia XXI w.” lub religia powszechna. Era Wodnika i zabobon dla mas, nowy ład, nowy człowiek, nowa nauka, która ma doprowadzić ludzkość do tzw. "złotego wieku", czyli do początków dziejów ludzkości, do wspólnoty pierwotnej. Przez architektów tego ruchu "złoty wiek" uważany jest za epokę absolutnej "doskonałości", zanim pojawiła się epoka żelaza, a razem z nią walka i nieporządek. Więc wzorem New Age jest świat starożytny, który miał być doskonały w przeciwieństwie do świata współczesnego. Epokę tą charakteryzowały tajne stowarzyszenia, wtajemniczenia, orgiastyczne kulty płodności, szamanizm oraz ekonomiczna i religijna ważność kobiety, które były m. in. kapłankami. Był to świat wierzeń pogańskich., którego istotę stanowiła myśl o cyklicznym odnawianiu świata. Tak jak rolnicze kultury się rozwijają, tak samo życie było skoncentrowane wokół centralnej tajemnicy, a mianowicie okresowej odmiany świata. Była to w starożytności doktryna pitagorejczyków i sekt orfickich. Doświadczenia czasu, pór roku, szczególnie w kontekście prac rolniczych, zaprowadziły architektów New Age do narzucenia cyklu kosmicznego i "koła czasu", który pojmują jako nieskończenie powtarzanie tego samego rytmu: życia, śmierci i życia. U podstaw New Age legła reinkarnacja, w którą wierzono w starożytności. Owe "koło czasu", ma wprowadzić świat i całą ludzkość w nową erę. Zgodnie z ich koncepcją czasu, trwająca 2 tys. lat era Ryb dobiega końca. Według nich, decyduje o tym układ gwiazd zwiastujący Wodnika. Jednak wśród samych astrologów nie ma zgodności, czy era Wodnika już się zaczęła, i padają tu lata 1936, 1950, 1968, 1997 czy też dopiero się rozpocznie w bliższej lub dalszej przyszłości: w 2023 lub 2160. Zupełnie tak, jak z końcem świata w rachunku Świadków Jehowa. Lecz propagatorzy New Age radzą jednak nie czekać na żadną astrologiczną datę, i już samemu w sobie poprzez wewnętrzną przemianę rozpocząć nową erę w sobie. Główna myśl, która legła u podstaw New Age, jest ta, że każdy człowiek ma prawo do własnych doświadczeń, poszukiwań własnej drogi. Jednak nie może być to inna droga niż ta, która wiedzie na wspólny szczyt, czyli powrót do wspólnoty pierwotnej. New Age ma swój ośrodek w świadomości indywidualnej, który ma podpowiadać każdemu, w co ma wierzyć, i co ma czynić oraz dyktujący każdemu swoje normy postępowania. Bo w planach New Age jest nie tylko zniesienie wszelkich norm, zakazów i nakazów, ale również Świętych Sakramentów w tym i małżeństwa. Rodzina w tradycyjnym pojęciu ma przestać istnieć. Życie erotyczne również ma zostać uwolnione z krępujących nakazów. Szeroko lansowana teoria "koła czasu" ma wszystkich przekonać o nieuniknionym losie czy przeznaczeniu. Nikt się przecież nie będzie sprzeciwiał nowemu ładowi, gdyż takie jest przeznaczenie. Tak jest zapisane w gwiazdach. Prawdopodobnie, tak jak wszystko w New Age pochodzi z hinduizmu i buddyzmu, tak i owe "koło czasu" pochodzi z buddyzmu, i nazywa się tam kołem słońca. Jest ono również nazywane kołem prawa, słowa, nauki. Według wyznawców, kiedy Budda pojawił się na ziemi, świat został stworzony na nowo. Jest ono przedstawione jako koło o ośmiu lub sześćdziesięciu czterech szprychach. Symbolizuje to wielokrotność czterech pór. W środku koła jest piasta z dwudziestoma ośmioma lotosowymi płatkami, które symbolizują wszystkie strony świata. Koło otoczone jest dwunastoma trójzębami, symbol miesięcy solarnych. Koło w buddyzmie oznacza ruch słońca, upływ czasu i kołowrót żywotów, gdyż wyznawcy buddyzmu wierzą w reinkarnację.

Aby poprzedzić i uzasadnić erę Wodnika, gnostycy, czyli wyznawcy wiedzy tajemnej, uczniowie wspomnianej wyżej Alice Ann Bailey, interpretatorki myśli mistrza tybetańskiego, twierdzą, że na ziemi pojawiła się awangarda hierarchii, która kieruje ewolucją ludzkości. Praca wtajemniczonych i uczniów do 2025 r. ma zmierzać ku nakreśleniu podstawowych zmian w myśleniu, w świadomości, i w kierunku rozwoju człowieka. Nauka ta jest prowadzona w skali światowej za pośrednictwem najnowocześniejszych środków przekazu, takich jak telewizja, internet, czasopisma, gazety, radio. Rzeczywiście, New Age rozwija się w sposób żywiołowy w Ameryce, Azji, Europie i oddziałuje już na wszystkie dziedziny życia społeczno-politycznego i gospodarczego. Publikacje New Age przekraczają liczbę 20 tys. tytułów, a jego idee są widoczne w filmach, literaturze oraz muzyce. New Age przenika również do ruchów ekologicznych, i lansuje hasła "głębokiej ekologii" uświęcającej Matkę - Ziemię. Kult ten znany był w starożytności. Pojawił się u schyłku cesarstwa rzymskiego. Masoneria go odnowiła i obecnie w New Age jest dominujący. Owa "awangarda hierarchii" ma przygotować świat na przyjście Majtreji (powrót króla), następne wcielenie Buddy. W hinduizmie Budda uchodzi za tego, który przyniósł na ziemię fałszywą naukę, aby wypróbować świętobliwych w prawdziwej wierze i oddzielić prawych od grzeszników. Takim ma być Maitreja. Wreszcie New Age to świat tysiąca bogów. Wszystkie kościoły, związki wyznaniowe, wspólnoty religijne, sekty są sobie równe, nie ma kościoła wiodącego. Od lat 60. XX wieku trwa inwazja różnych sekt wschodnich na Europę.

Myśl! Miesięcznik Narodowy Nr. 18

Nie ma plików w tym folderze